Janika

Finnish

Etymology

20th century variant of Johanna (Janina, Janita) inspired by the fashionable Annika, Marika type names.

Pronunciation

  • IPA(key): /ˈjɑnikɑ/, [ˈjɑnikɑ]
  • Hyphenation: Ja‧ni‧ka

Proper noun

Janika

  1. A female given name.

Declension

Inflection of Janika (Kotus type 13/katiska, no gradation)
nominative Janika Janikat
genitive Janikan Janikoiden
Janikoitten
Janikojen
partitive Janikaa Janikoita
Janikoja
illative Janikaan Janikoihin
singular plural
nominative Janika Janikat
accusative nom. Janika Janikat
gen. Janikan
genitive Janikan Janikoiden
Janikoitten
Janikojen
Janikainrare
partitive Janikaa Janikoita
Janikoja
inessive Janikassa Janikoissa
elative Janikasta Janikoista
illative Janikaan Janikoihin
adessive Janikalla Janikoilla
ablative Janikalta Janikoilta
allative Janikalle Janikoille
essive Janikana Janikoina
translative Janikaksi Janikoiksi
instructive Janikoin
abessive Janikatta Janikoitta
comitative Janikoineen
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.