अद्वैत

Hindi

Etymology

Borrowed from Sanskrit अद्वैत (ádvaita, “not dual”).

Noun

अद्वैत • (advait) m

absolute oneness, one without a second, non-duality
monism

Proper noun

अद्वैत • (advait) m (Urdu spelling ادویت‎)

(Hinduism) a branch of Hinduism, advaita vedanta

Related terms

अद्वैती (advaitī)
अद्वितीय (advitīya)

References

McGregor, Ronald Stuart (1993), “अद्वैत”, in The Oxford Hindi-English Dictionary, London: Oxford University Press

Sanskrit

Etymology

अ- (a-, “not”) +‎ द्वैत (dvaita, “dual”)

Adjective

अद्वैत • (ádvaita)

non-dual (ŚBr., etc.)
unrivalled
unique

Declension

Masculine a-stem declension of अद्वैत
Nom. sg.	अद्वैतः (advaitaḥ)
Gen. sg.	अद्वैतस्य (advaitasya)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	अद्वैतः (advaitaḥ)	अद्वैतौ (advaitau)	अद्वैताः (advaitāḥ)
Vocative	अद्वैत (advaita)	अद्वैतौ (advaitau)	अद्वैताः (advaitāḥ)
Accusative	अद्वैतम् (advaitam)	अद्वैतौ (advaitau)	अद्वैतान् (advaitān)
Instrumental	अद्वैतेन (advaitena)	अद्वैताभ्याम् (advaitābhyām)	अद्वैतैः (advaitaiḥ)
Dative	अद्वैताय (advaitāya)	अद्वैताभ्याम् (advaitābhyām)	अद्वैतेभ्यः (advaitebhyaḥ)
Ablative	अद्वैतात् (advaitāt)	अद्वैताभ्याम् (advaitābhyām)	अद्वैतेभ्यः (advaitebhyaḥ)
Genitive	अद्वैतस्य (advaitasya)	अद्वैतयोः (advaitayoḥ)	अद्वैतानाम् (advaitānām)
Locative	अद्वैते (advaite)	अद्वैतयोः (advaitayoḥ)	अद्वैतेषु (advaiteṣu)

Feminine ā-stem declension of अद्वैत
Nom. sg.	अद्वैता (advaitā)
Gen. sg.	अद्वैतायाः (advaitāyāḥ)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	अद्वैता (advaitā)	अद्वैते (advaite)	अद्वैताः (advaitāḥ)
Vocative	अद्वैते (advaite)	अद्वैते (advaite)	अद्वैताः (advaitāḥ)
Accusative	अद्वैताम् (advaitām)	अद्वैते (advaite)	अद्वैताः (advaitāḥ)
Instrumental	अद्वैतया (advaitayā)	अद्वैताभ्याम् (advaitābhyām)	अद्वैताभिः (advaitābhiḥ)
Dative	अद्वैतायै (advaitāyai)	अद्वैताभ्याम् (advaitābhyām)	अद्वैताभ्यः (advaitābhyaḥ)
Ablative	अद्वैतायाः (advaitāyāḥ)	अद्वैताभ्याम् (advaitābhyām)	अद्वैताभ्यः (advaitābhyaḥ)
Genitive	अद्वैतायाः (advaitāyāḥ)	अद्वैतयोः (advaitayoḥ)	अद्वैतानाम् (advaitānām)
Locative	अद्वैतायाम् (advaitāyām)	अद्वैतयोः (advaitayoḥ)	अद्वैतासु (advaitāsu)

Neuter a-stem declension of अद्वैत
Nom. sg.	अद्वैतम् (advaitam)
Gen. sg.	अद्वैतस्य (advaitasya)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	अद्वैतम् (advaitam)	अद्वैते (advaite)	अद्वैतानि (advaitāni)
Vocative	अद्वैत (advaita)	अद्वैते (advaite)	अद्वैतानि (advaitāni)
Accusative	अद्वैतम् (advaitam)	अद्वैते (advaite)	अद्वैतानि (advaitāni)
Instrumental	अद्वैतेन (advaitena)	अद्वैताभ्याम् (advaitābhyām)	अद्वैतैः (advaitaiḥ)
Dative	अद्वैताय (advaitāya)	अद्वैताभ्याम् (advaitābhyām)	अद्वैतेभ्यः (advaitebhyaḥ)
Ablative	अद्वैतात् (advaitāt)	अद्वैताभ्याम् (advaitābhyām)	अद्वैतेभ्यः (advaitebhyaḥ)
Genitive	अद्वैतस्य (advaitasya)	अद्वैतयोः (advaitayoḥ)	अद्वैतानाम् (advaitānām)
Locative	अद्वैते (advaite)	अद्वैतयोः (advaitayoḥ)	अद्वैतेषु (advaiteṣu)

Noun

अद्वैत • (ádvaita) m

non-duality
belief that the universal soul and the individual soul are one
belief that spirit and matter are one
absolute truth

Usage notes

In the instrumental singular अद्वैतेन (advaitena), it has the adverbial value of "only."

Declension

Masculine a-stem declension of अद्वैत
Nom. sg.	अद्वैतः (advaitaḥ)
Gen. sg.	अद्वैतस्य (advaitasya)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	अद्वैतः (advaitaḥ)	अद्वैतौ (advaitau)	अद्वैताः (advaitāḥ)
Vocative	अद्वैत (advaita)	अद्वैतौ (advaitau)	अद्वैताः (advaitāḥ)
Accusative	अद्वैतम् (advaitam)	अद्वैतौ (advaitau)	अद्वैतान् (advaitān)
Instrumental	अद्वैतेन (advaitena)	अद्वैताभ्याम् (advaitābhyām)	अद्वैतैः (advaitaiḥ)
Dative	अद्वैताय (advaitāya)	अद्वैताभ्याम् (advaitābhyām)	अद्वैतेभ्यः (advaitebhyaḥ)
Ablative	अद्वैतात् (advaitāt)	अद्वैताभ्याम् (advaitābhyām)	अद्वैतेभ्यः (advaitebhyaḥ)
Genitive	अद्वैतस्य (advaitasya)	अद्वैतयोः (advaitayoḥ)	अद्वैतानाम् (advaitānām)
Locative	अद्वैते (advaite)	अद्वैतयोः (advaitayoḥ)	अद्वैतेषु (advaiteṣu)

Proper noun

अद्वैत • (ádvaita) m or n

epithet of Vishnu
name of an Upanishad

Declension

Masculine a-stem declension of अद्वैत
Nom. sg.	अद्वैतः (advaitaḥ)
Gen. sg.	अद्वैतस्य (advaitasya)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	अद्वैतः (advaitaḥ)	अद्वैतौ (advaitau)	अद्वैताः (advaitāḥ)
Vocative	अद्वैत (advaita)	अद्वैतौ (advaitau)	अद्वैताः (advaitāḥ)
Accusative	अद्वैतम् (advaitam)	अद्वैतौ (advaitau)	अद्वैतान् (advaitān)
Instrumental	अद्वैतेन (advaitena)	अद्वैताभ्याम् (advaitābhyām)	अद्वैतैः (advaitaiḥ)
Dative	अद्वैताय (advaitāya)	अद्वैताभ्याम् (advaitābhyām)	अद्वैतेभ्यः (advaitebhyaḥ)
Ablative	अद्वैतात् (advaitāt)	अद्वैताभ्याम् (advaitābhyām)	अद्वैतेभ्यः (advaitebhyaḥ)
Genitive	अद्वैतस्य (advaitasya)	अद्वैतयोः (advaitayoḥ)	अद्वैतानाम् (advaitānām)
Locative	अद्वैते (advaite)	अद्वैतयोः (advaitayoḥ)	अद्वैतेषु (advaiteṣu)

Neuter a-stem declension of अद्वैत
Nom. sg.	अद्वैतम् (advaitam)
Gen. sg.	अद्वैतस्य (advaitasya)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	अद्वैतम् (advaitam)	अद्वैते (advaite)	अद्वैतानि (advaitāni)
Vocative	अद्वैत (advaita)	अद्वैते (advaite)	अद्वैतानि (advaitāni)
Accusative	अद्वैतम् (advaitam)	अद्वैते (advaite)	अद्वैतानि (advaitāni)
Instrumental	अद्वैतेन (advaitena)	अद्वैताभ्याम् (advaitābhyām)	अद्वैतैः (advaitaiḥ)
Dative	अद्वैताय (advaitāya)	अद्वैताभ्याम् (advaitābhyām)	अद्वैतेभ्यः (advaitebhyaḥ)
Ablative	अद्वैतात् (advaitāt)	अद्वैताभ्याम् (advaitābhyām)	अद्वैतेभ्यः (advaitebhyaḥ)
Genitive	अद्वैतस्य (advaitasya)	अद्वैतयोः (advaitayoḥ)	अद्वैतानाम् (advaitānām)
Locative	अद्वैते (advaite)	अद्वैतयोः (advaitayoḥ)	अद्वैतेषु (advaiteṣu)

References

Monier Williams (1899), “अद्वैत”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, OCLC 458052227, page 0019.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.