յուսամ
Old Armenian
Etymology
From յոյս (yoys).
Verb
յուսամ • (yusam) (aorist indicative յուսացայ)
Conjugation
mediopassive
| infinitive | յուսալ (yusal) | participle | յուսացեալ (yusacʿeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | յուսացուցանեմ (yusacʿucʿanem) | aorist stem | յուսաց- (yusacʿ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | յուսամ (yusam) | յուսաս (yusas) | յուսայ (yusay) | յուսամք (yusamkʿ) | յուսայք (yusaykʿ) | յուսան (yusan) | |
| imperfect | յուսայի (yusayi) | յուսայիր (yusayir) | յուսայր (yusayr) | յուսայաք (yusayakʿ) | յուսայիք (yusayikʿ) | յուսային (yusayin) | |
| aorist | յուսացայ (yusacʿay) | յուսացար (yusacʿar) | յուսացաւ (yusacʿaw) | յուսացաք (yusacʿakʿ) | յուսացայք (yusacʿaykʿ) | յուսացան (yusacʿan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | յուսայցիմ (yusaycʿim) | յուսայցիս (yusaycʿis) | յուսայցի (yusaycʿi) | յուսայցիմք (yusaycʿimkʿ) | յուսայցիք (yusaycʿikʿ) | յուսայցին (yusaycʿin) | |
| aorist | յուսացայց (yusacʿaycʿ) | յուսասցիս (yusascʿis) | յուսասցի (yusascʿi) | յուսասցուք (yusascʿukʿ) | յուսասջիք (yusasǰikʿ) | յուսասցին (yusascʿin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | յուսա՛ (yusá) | — | — | յուսացարո՛ւք (yusacʿarúkʿ) | — | |
| cohortative | — | յուսասջի՛ր (yusasǰír) | — | — | յուսասջի՛ք (yusasǰíkʿ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ յուսար (mí yusar) | — | — | մի՛ յուսայք (mí yusaykʿ) | — | |
| note the active imperative | |||||||
Descendants
- Armenian: հուսալ (husal)
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “յուսամ”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.