կռածոյ
Old Armenian
Etymology
կռեմ (kṙem) + -ածոյ (-acoy)
Adjective
կռածոյ • (kṙacoy)
Declension
i-type
singular | plural | ||
---|---|---|---|
nominative | կռածոյ (kṙacoy) | կռածոյք (kṙacoykʿ) | |
genitive | կռածոյի (kṙacoyi) | կռածոյից (kṙacoyicʿ) | |
dative | կռածոյի (kṙacoyi) | կռածոյից (kṙacoyicʿ) | |
accusative | կռածոյ (kṙacoy) | կռածոյս (kṙacoys) | |
ablative | կռածոյէ (kṙacoyē) | կռածոյից (kṙacoyicʿ) | |
instrumental | կռածոյիւ (kṙacoyiw) | կռածոյիւք (kṙacoyiwkʿ) | |
locative | կռածոյի (kṙacoyi) | կռածոյս (kṙacoys) |
Descendants
- Armenian: կռածո (kṙaco)
References
- Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “կռածոյ”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.