արհամարհեմ

Old Armenian

Alternative forms
  • արհամարհեամ (arhamarheam)

Etymology

From արհամարհ (arhamarh).

Verb

արհամարհեմ • (arhamarhem)  (aorist indicative արհամարհեցի)

  1. to despise, to repulse, to disdain
  2. to aggrieve, to offend
  3. to vex
  4. to debase

Conjugation
active
infinitive արհամարհել (arhamarhel) participle արհամարհեցեալ, արհամարհեալ (arhamarhecʿeal, arhamarheal)
causative — aorist stem արհամարհեց- (arhamarhecʿ-)
person singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
indicative ես դու նա մեք դուք նոքա
present արհամարհեմ (arhamarhem) արհամարհես (arhamarhes) արհամարհէ (arhamarhē) արհամարհեմք (arhamarhemkʿ) արհամարհէք (arhamarhēkʿ) արհամարհեն (arhamarhen)
imperfect արհամարհէի, արհամարհեի* (arhamarhēi, arhamarhei*) արհամարհէիր, արհամարհեիր* (arhamarhēir, arhamarheir*) արհամարհէր (arhamarhēr) արհամարհէաք, արհամարհեաք* (arhamarhēakʿ, arhamarheakʿ*) արհամարհէիք, արհամարհեիք* (arhamarhēikʿ, arhamarheikʿ*) արհամարհէին, արհամարհեին* (arhamarhēin, arhamarhein*)
aorist արհամարհեցի (arhamarhecʿi) արհամարհեցեր (arhamarhecʿer) արհամարհեաց (arhamarheacʿ) արհամարհեցաք (arhamarhecʿakʿ) արհամարհեցէք, արհամարհեցիք (arhamarhecʿēkʿ, arhamarhecʿikʿ) արհամարհեցին (arhamarhecʿin)
subjunctive ես դու նա մեք դուք նոքա
present արհամարհիցեմ (arhamarhicʿem) արհամարհիցես (arhamarhicʿes) արհամարհիցէ (arhamarhicʿē) արհամարհիցեմք (arhamarhicʿemkʿ) արհամարհիցէք (arhamarhicʿēkʿ) արհամարհիցեն (arhamarhicʿen)
aorist արհամարհեցից (arhamarhecʿicʿ) արհամարհեսցես (arhamarhescʿes) արհամարհեսցէ (arhamarhescʿē) արհամարհեսցուք (arhamarhescʿukʿ) արհամարհեսջիք (arhamarhesǰikʿ) արհամարհեսցեն (arhamarhescʿen)
imperatives — (դու) — — (դուք) —
imperative — արհամարհեա՛ (arhamarheá) — — արհամարհեցէ՛ք (arhamarhecʿḗkʿ) —
cohortative — արհամարհեսջի՛ր (arhamarhesǰír) — — արհամարհեսջի՛ք (arhamarhesǰíkʿ) —
prohibitive — մի՛ արհամարհեր (mí arhamarher) — — մի՛ արհամարհէք (mí arhamarhēkʿ) —
*rare
mediopassive
infinitive արհամարհել, արհամարհիլ* (arhamarhel, arhamarhil*) participle արհամարհեցեալ, արհամարհեալ (arhamarhecʿeal, arhamarheal)
causative — aorist stem արհամարհեց- (arhamarhecʿ-)
person singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
indicative ես դու նա մեք դուք նոքա
present արհամարհիմ (arhamarhim) արհամարհիս (arhamarhis) արհամարհի (arhamarhi) արհամարհիմք (arhamarhimkʿ) արհամարհիք (arhamarhikʿ) արհամարհին (arhamarhin)
imperfect արհամարհէի (arhamarhēi) արհամարհէիր (arhamarhēir) արհամարհէր, արհամարհիւր (arhamarhēr, arhamarhiwr) արհամարհէաք (arhamarhēakʿ) արհամարհէիք (arhamarhēikʿ) արհամարհէին (arhamarhēin)
aorist արհամարհեցայ (arhamarhecʿay) արհամարհեցար (arhamarhecʿar) արհամարհեցաւ (arhamarhecʿaw) արհամարհեցաք (arhamarhecʿakʿ) արհամարհեցայք (arhamarhecʿaykʿ) արհամարհեցան (arhamarhecʿan)
subjunctive ես դու նա մեք դուք նոքա
present արհամարհիցիմ (arhamarhicʿim) արհամարհիցիս (arhamarhicʿis) արհամարհիցի (arhamarhicʿi) արհամարհիցիմք (arhamarhicʿimkʿ) արհամարհիցիք (arhamarhicʿikʿ) արհամարհիցին (arhamarhicʿin)
aorist արհամարհեցայց (arhamarhecʿaycʿ) արհամարհեսցիս (arhamarhescʿis) արհամարհեսցի (arhamarhescʿi) արհամարհեսցուք (arhamarhescʿukʿ) արհամարհեսջիք (arhamarhesǰikʿ) արհամարհեսցին (arhamarhescʿin)
imperatives — (դու) — — (դուք) —
imperative — արհամարհեա՛ց (arhamarheácʿ) — — արհամարհեցարո՛ւք (arhamarhecʿarúkʿ) —
cohortative — արհամարհեսջի՛ր (arhamarhesǰír) — — արհամարհեսջի՛ք (arhamarhesǰíkʿ) —
prohibitive — մի՛ արհամարհիր (mí arhamarhir) — — մի՛ արհամարհիք (mí arhamarhikʿ) —
*post-classical

Descendants

References
  • Petrosean, H. Matatʿeay V. (1879), “արհամարհեմ”, in Nor Baṙagirkʿ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.