անբան
Armenian
Etymology
From Old Armenian անբան (anban).
Adjective
անբան • (anban) (superlative ամենաանբան)
- irrational, unreasonable, unintelligent
- (colloquial) unemployed, jobless
- (colloquial) lazy, indolent, idle (avoiding work)
- (rare) tongueless, mute (unable to speak)
Declension
nominalized, i-type (Eastern Armenian)
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| nominative | անբան (anban) | անբաններ (anbanner) | ||
| dative | անբանի (anbani) | անբանների (anbanneri) | ||
| ablative | անբանից (anbanicʿ) | անբաններից (anbannericʿ) | ||
| instrumental | անբանով (anbanov) | անբաններով (anbannerov) | ||
| locative | անբանում (anbanum) | անբաններում (anbannerum) | ||
| definite forms | ||||
| nominative | անբանը/անբանն (anbanə/anbann) | անբանները/անբաններն (anbannerə/anbannern) | ||
| dative | անբանին (anbanin) | անբաններին (anbannerin) | ||
| 1st person possessive forms (my) | ||||
| nominative | անբանս (anbans) | անբաններս (anbanners) | ||
| dative | անբանիս (anbanis) | անբաններիս (anbanneris) | ||
| ablative | անբանիցս (anbanicʿs) | անբաններիցս (anbannericʿs) | ||
| instrumental | անբանովս (anbanovs) | անբաններովս (anbannerovs) | ||
| locative | անբանումս (anbanums) | անբաններումս (anbannerums) | ||
| 2nd person possessive forms (your) | ||||
| nominative | անբանդ (anband) | անբաններդ (anbannerd) | ||
| dative | անբանիդ (anbanid) | անբաններիդ (anbannerid) | ||
| ablative | անբանիցդ (anbanicʿd) | անբաններիցդ (anbannericʿd) | ||
| instrumental | անբանովդ (anbanovd) | անբաններովդ (anbannerovd) | ||
| locative | անբանումդ (anbanumd) | անբաններումդ (anbannerumd) | ||
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.