сифат
Bashkir
Pronunciation
- IPA(key): [sʲi̠ˈfät]
- Hyphenation: си‧фат
Noun
сифат • (sifat)
- property, attribute, characteristic
- (of person) trait of character, quality
- Ысын лидерға ниндәй сифаттар хас булырға тейеш?
- Ïsïn liderğa nindäy sifattar xas bulïrğa teyeš?
- What qualities must be inherent to a true leader?
- Балағыҙҙа күрергә теләгән сифаттар үҙегеҙҙә лә булһын!
- Balağïðða kürergä telägän sifattar üðegeððä lä bulhïn!
- May the qualities that you would like to see in your children be also present in yourselves!
- quality
- (grammar) adjective
- Һөйләмдә сифаттар һәр саҡ тиерлек аныҡлаусы һәм хәбәр функцияһын башҡара.
- Höylämdä sifattar här saq tiyerlek anïqlawsï häm xäbär funktsiyahïn bašqara.
- In the sentence, adjectives practically always fulfil the function of the attribute or the predicate.
Declension
Inflection of сифат (sifat)
| singular | plural | |
|---|---|---|
| absolute | сифат (sifat) | сифаттар (sifattar) |
| definite genitive | сифаттың (sifattïñ) | сифаттарҙың (sifattarðïñ) |
| dative | сифатҡа (sifatqa) | сифаттарға (sifattarğa) |
| definite accusative | сифатты (sifattï) | сифаттарҙы (sifattarðï) |
| locative | сифатта (sifatta) | сифаттарҙа (sifattarða) |
| ablative | сифаттан (sifattan) | сифаттарҙан (sifattarðan) |
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.