ταλαντούχος

Greek

Etymology

From Ancient Greek ταλαντοῦχος (talantoûkhos), equivalent to τάλαντο (tálanto, “talent”) +‎ -ούχος (-oúchos, “having, possessing”).

Pronunciation
  • IPA(key): /talanˈduxos/
  • Hyphenation: τα‧λα‧ντού‧χος

Adjective

ταλαντούχος • (talantoúchos) m (feminine ταλαντούχος or ταλαντούχα, neuter ταλαντούχο)

  1. talented, gifted
    Το βραβείο Όσκαρ πήγε στον πιο ταλαντούχο ηθοποιό. ― To vraveío Óskar píge ston pio talantoúcho ithopoió. ― The Oscar went to the most talented actor.
    Η κόρη τους είναι ταλαντούχα στο πιάνο. ― I kóri tous eínai talantoúcha sto piáno. ― Their daughter is talented on the piano.

Declension
declension of ταλαντούχος
number 
case / gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative ταλαντούχος ταλαντούχος / ταλαντούχα ταλαντούχο ταλαντούχοι ταλαντούχοι / ταλαντούχες ταλαντούχα
genitive ταλαντούχου ταλαντούχου / ταλαντούχας ταλαντούχου ταλαντούχων ταλαντούχων ταλαντούχων
accusative ταλαντούχο ταλαντούχο / ταλαντούχα ταλαντούχο ταλαντούχους ταλαντούχους / ταλαντούχες ταλαντούχα
vocative ταλαντούχε ταλαντούχε / ταλαντούχα ταλαντούχο ταλαντούχοι ταλαντούχοι / ταλαντούχες ταλαντούχα

Synonyms
  • (talented, gifted): προικισμένος (proikisménos), πεπροικισμένος (peproikisménos)

Antonyms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.