σταθμεύω

Greek

Etymology

Learnegly, from Hellenistic Koine Greek σταθμεύω (stathmeúō, “take up quarters”).

Pronunciation

IPA^(key): /staθˈme.vo/
Hyphenation: σταθ‧μεύ‧ω
Old Hyphenation: στα‧θμεύ‧ω

Verb

σταθμεύω • (stathmévo) (simple past στάθμευσα, passive —)

(automotive) park
(public transport) halt, stop
(military) halt (for rest or overnight)

Conjugation

σταθμεύω (active voice only plus passive perfect participle)

	Active voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤
1 sg	σταθμεύω	σταθμεύσω
2 sg	σταθμεύεις	σταθμεύσεις
3 sg	σταθμεύει	σταθμεύσει

1 pl	σταθμεύουμε, [‑ομε]	σταθμεύσουμε, [‑ομε]
2 pl	σταθμεύετε	σταθμεύσετε
3 pl	σταθμεύουν(ε)	σταθμεύσουν(ε)

Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤
1 sg	στάθμευα	στάθμευσα
2 sg	στάθμευες	στάθμευσες
3 sg	στάθμευε	στάθμευσε

1 pl	σταθμεύαμε	σταθμεύσαμε
2 pl	σταθμεύατε	σταθμεύσατε
3 pl	στάθμευαν, σταθμεύαν(ε)	στάθμευσαν, σταθμεύσαν(ε)

Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤
1 sg	θα σταθμεύω ➤	θα σταθμεύσω ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα σταθμεύεις, …	θα σταθμεύσεις, …

	Perfect aspect ➤
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … σταθμεύσει έχω, έχεις, … σταθμευμένο, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … σταθμεύσει είχα, είχες, … σταθμευμένο, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … σταθμεύσει θα έχω, θα έχεις, … σταθμευμένο, ‑η, ‑ο

Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).

Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	στάθμευε	στάθμευσε
2 pl	σταθμεύετε	σταθμεύστε

Other forms
Active present participle ➤	σταθμεύοντας ➤
Active perfect participle ➤	έχοντας σταθμεύσει ➤
Passive perfect particple ➤	σταθμευμένος, ‑η, ‑ο ➤

Nonfinite form ➤	σταθμεύσει


Notes Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Coordinate terms

σταματώ (stamató, “stop”)

Related terms

σταθμευμένος (stathmevménos, “parked, stationed”, participle)
στάθμευση f (státhmefsi, “parking”)

and see: σταθμός m (stathmós, “station, terminus, etc”)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.