ολόκληρος

Greek

Alternative forms

Etymology

From Ancient Greek ὁλόκληρος (holóklēros).

Pronunciation
  • IPA(key): /oˈlokliros/
  • Hyphenation: ο‧λό‧κλη‧ρος

Adjective

ολόκληρος • (olókliros) m (feminine ολόκληρη, neuter ολόκληρο)

  1. whole, entire, complete

Declension
declension of ολόκληρος
number 
case / gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative ολόκληρος ολόκληρη ολόκληρο ολόκληροι ολόκληρες ολόκληρα
genitive ολόκληρου ολόκληρης ολόκληρου ολόκληρων ολόκληρων ολόκληρων
accusative ολόκληρο ολόκληρη ολόκληρο ολόκληρους ολόκληρες ολόκληρα
vocative ολόκληρε ολόκληρη ολόκληρο ολόκληροι ολόκληρες ολόκληρα

References
  1. Dimitrakos, Dimitrios B. (1964) Μέγα λεξικόν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης [Great Dictionary of the entire Greek Language] (in Greek), Athens: Hellenic Paideia
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.