εφετικός
Greek
Adjective
εφετικός • (efetikós) m (feminine εφετική, neuter εφετικό)
Declension
declension of εφετικός
| number case / gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | εφετικός | εφετική | εφετικό | εφετικοί | εφετικές | εφετικά |
| genitive | εφετικού | εφετικής | εφετικού | εφετικών | εφετικών | εφετικών |
| accusative | εφετικό | εφετική | εφετικό | εφετικούς | εφετικές | εφετικά |
| vocative | εφετικέ | εφετική | εφετικό | εφετικοί | εφετικές | εφετικά |
| derivations | comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο εφετικός, etc.) relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο εφετικός (o pio efetikós), etc.) | |||||
See also
- ευχετικός (efchetikós, “desiderative”, adj)
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.