διάκριτος

See also: διακριτός

Greek

Adjective

διάκριτος • (diákritos) m (feminine διάκριτη, neuter διάκριτο)

  1. discrete, separate, distinct, individual

Declension
declension of διάκριτος
number 
case / gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative διάκριτος διάκριτη διάκριτο διάκριτοι διάκριτες διάκριτα
genitive διάκριτου διάκριτης διάκριτου διάκριτων διάκριτων διάκριτων
accusative διάκριτο διάκριτη διάκριτο διάκριτους διάκριτες διάκριτα
vocative διάκριτε διάκριτη διάκριτο διάκριτοι διάκριτες διάκριτα
derivations comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο διάκριτος, etc.)
relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο διάκριτος (o pio diákritos), etc.)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.