ατάλαντος

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἀτάλαντος (atálantos), equivalent to α- (a-, “un-”) +‎ τάλαντο (tálanto, “talent, balance”). Modern sense has completely displaced the Koine Greek sense of "isobaric, straight".

Pronunciation
  • IPA(key): /aˈtalandos/
  • Hyphenation: α‧τά‧λα‧ντος

Adjective

ατάλαντος • (atálantos) m (feminine ατάλαντη, neuter ατάλαντο)

  1. talentless, untalented (lacking in talent)
    Νομίζει ότι είναι σπουδαίος στο πιάνο αλλά είναι εντελώς ατάλαντος. ― Nomízei óti eínai spoudaíos sto piáno allá eínai entelós atálantos. ― He thinks he's great on the piano but he's completely talentless.

Declension
declension of ατάλαντος
number 
case / gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative ατάλαντος ατάλαντη ατάλαντο ατάλαντοι ατάλαντες ατάλαντα
genitive ατάλαντου ατάλαντης ατάλαντου ατάλαντων ατάλαντων ατάλαντων
accusative ατάλαντο ατάλαντη ατάλαντο ατάλαντους ατάλαντες ατάλαντα
vocative ατάλαντε ατάλαντη ατάλαντο ατάλαντοι ατάλαντες ατάλαντα
derivations comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο ατάλαντος, etc.)
relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο ατάλαντος (o pio atálantos), etc.)

Synonyms
  • (talentless): απροίκιστος (aproíkistos)

Antonyms
  • (talentless): ταλαντούχος (talantoúchos, “talented”), προικισμένος (proikisménos, “gifted”), πεπροικισμένος (peproikisménos, “gifted”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.