αποθανών
Greek
Etymology
From Ancient Greek ἀποθᾰνών (apothanṓn), masculine aorist active participle of ἀποθνῄσκω (apothnḗiskō, “to die”).
Pronunciation
- IPA(key): /apoθaˈnon/
- Hyphenation: νε‧κρός
Adjective
αποθανών • (apothanón) m (feminine αποθανούσα, neuter αποθανόν)
Declension
declension of αποθανών
| number case / gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | αποθανών | αποθανούσα | αποθανόν | αποθανόντες | αποθανούσες | αποθανόντα |
| genitive | αποθανόντος | αποθανούσας / αποθανούσης | αποθανόντος | αποθανόντων | αποθανουσών | αποθανόντων |
| accusative | αποθανόντα | αποθανούσα | αποθανόν | αποθανόντες | αποθανούσες | αποθανόντα |
| vocative | αποθανών | αποθανούσα | αποθανόν | αποθανόντες | αποθανούσες | αποθανόντα |
Synonyms
- see: νεκρός (nekrós)
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.