απαραίτητος

Greek

Etymology

From the Ancient Greek ἀπαραίτητος (aparaítētos).

Pronunciation
  • IPA(key): /apaˈretitos/
  • Hyphenation: α‧πα‧ραί‧τη‧τος

Adjective

απαραίτητος • (aparaítitos) m (feminine απαραίτητη, neuter απαραίτητο)

  1. needed, necessary, required, indispensable

Declension
declension of απαραίτητος
number 
case / gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative απαραίτητος απαραίτητη απαραίτητο απαραίτητοι απαραίτητες απαραίτητα
genitive απαραίτητου απαραίτητης απαραίτητου απαραίτητων απαραίτητων απαραίτητων
accusative απαραίτητο απαραίτητη απαραίτητο απαραίτητους απαραίτητες απαραίτητα
vocative απαραίτητε απαραίτητη απαραίτητο απαραίτητοι απαραίτητες απαραίτητα
derivations comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο απαραίτητος, etc.)
relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο απαραίτητος (o pio aparaítitos), etc.)

Derived terms
  • απαραίτητα (aparaítita, adverb)
  • απαραιτήτως (aparaitítos, adverb) (formal, from Ancient Greek)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.