αβούλητος

Greek

Adjective

αβούλητος • (avoúlitos) m (feminine αβούλητη, neuter αβούλητο)

  1. involuntary, unintentional
  2. unwitting

Declension
declension of αβούλητος
number 
case / gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative αβούλητος αβούλητη αβούλητο αβούλητοι αβούλητες αβούλητα
genitive αβούλητου αβούλητης αβούλητου αβούλητων αβούλητων αβούλητων
accusative αβούλητο αβούλητη αβούλητο αβούλητους αβούλητες αβούλητα
vocative αβούλητε αβούλητη αβούλητο αβούλητοι αβούλητες αβούλητα
derivations comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο αβούλητος, etc.)
relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο αβούλητος (o pio avoúlitos), etc.)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.