αβασίλευτος

Greek

Adjective

αβασίλευτος • (avasíleftos) m (feminine αβασίλευτη, neuter αβασίλευτο)

  1. not governed by a monarch, kingless, queenless
    αβασίλευτη δημοκρατία ― avasílefti dimokratía ― republic
  2. not set (of the sun, moon, etc)
    Εκεί βγαίνει ο ήλιος, ήλιος λαμπρός και αβασίλευτος. ― Ekeí vgaínei o ílios, ílios lamprós kai avasíleftos. ― Here comes the sun, a sun bright and unset.
  3. boundless
    αβασίλευτη δόξα ― avasílefti dóxa ― boundless glory

Declension
declension of αβασίλευτος
number 
case / gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative αβασίλευτος αβασίλευτη αβασίλευτο αβασίλευτοι αβασίλευτες αβασίλευτα
genitive αβασίλευτου αβασίλευτης αβασίλευτου αβασίλευτων αβασίλευτων αβασίλευτων
accusative αβασίλευτο αβασίλευτη αβασίλευτο αβασίλευτους αβασίλευτες αβασίλευτα
vocative αβασίλευτε αβασίλευτη αβασίλευτο αβασίλευτοι αβασίλευτες αβασίλευτα

Derived terms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.