θεά

θεά (Altgriechisch)

Substantiv, f

Kasus Singular Plural
Nominativ ἡ θεάαἱ θεαί
Genitiv τῆς θεᾶςτῶν θεῶν
Dativ τῇ θεᾷταῖς θεαῖς
Akkusativ τὴν θεάντὰς θεάς
Vokativ (ὦ) θεά(ὦ) θεαί

Worttrennung:

θε·ά, Plural: θε·αί

Umschrift:

theā, Plural: theai

Aussprache:

IPA: (klassisch): [tʰeaː], Plural: [tʰeaɪ]
Hörbeispiele:

Bedeutungen:

[1] Religion: Göttin

Herkunft:

seit der Ilias bezeugte Ableitung zu dem Substantiv θεός (theos)  grc[1][2]

Synonyme:

[1] θεός

Männliche Wortformen:

[1] θεός

Beispiele:

[1] „Μῆνιν ἄειδε, θεά, Πηληϊάδεω Ἀχιλῆος, / οὐλομένην, ἣ μυρί’ Ἀχαιοῖς ἄλγε’ ἔθηκεν, / πολλὰς δ’ ἰφθίμους ψυχὰς Ἄϊδι προΐαψεν / ἡρώων, αὐτοὺς δὲ ἑλώρια τεῦχε κύνεσσιν / οἰωνοῖσί τε πᾶσι, Διὸς δ’ ἐτελείετο βουλή, / ἐξ οὗ δὴ τὰ πρῶτα διαστήτην ἐρίσαντε / Ἀτρείδης τε ἄναξ ἀνδρῶν καὶ δῖος Ἀχιλλεύς.“ (Hom. Il. 1,1–7)[3]

Charakteristische Wortkombinationen:

τὰ θεά, αἱ μεγάλαι θεαί — Demeter und Persephone
αἱ σεμναὶ θεαί — Name der Erinnyen in Athen


Übersetzungen

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1] Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Griechisch - Deutsches Handwörterbuch (in zwei Bänden). 3. Auflage. Vieweg und Sohn, Braunschweig 1914, Band 1, Seite 1189, Eintrag „θεά“
[1] Wilhelm Pape, bearbeitet von Max Sengebusch: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Griechisch-deutsches Handwörterbuch. Band 1: Α–Κ, Band 2: Λ–Ω. 3. Auflage, 6. Abdruck, Vieweg & Sohn, Braunschweig 1914. Stichwort „θεά“.
[1] Henry George Liddell, Robert Scott, revised and augmented throughout by Sir Henry Stuart Jones with assistance of Roderick McKenzie: A Greek-English Lexicon. Clarendon Press, Oxford 1940. Stichwort „θεά“.
[1] Georg Autenrieth, Adolf Kaegi: Autenrieths Schulwörterbuch zu den Homerischen Gedichten. 13., vielfach verbesserte Auflage. B. G. Teubner, Leipzig/Berlin 1920 (Mit einunddreißig Tafeln, zwei Karten und erklärendem Text von Hugo Blümner), Seite 115.

Quellen:

  1. Robert Beekes: Etymological Dictionary of Greek. 1. Auflage. Band 1: Α–Λ, Brill, Leiden, Boston 2010, ISBN 978-90-04-17420-7 (Band 10/1 der Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series), „θεός“ Seite 540.
  2. Pierre Chantraine: Dictionnaire étymologique de la langue grecque. Histoire des mots. mit einem Supplement versehene Neuauflage der 1. Auflage. Klincksieck, Paris 1999, ISBN 2-252-03277-4, „θεός“ Seite 429.
  3. Homerus; Martin L. West (Herausgeber): Ilias. stereotype 1. Auflage. Volumen prius Rhapsodias I–XII continens, K. G. Saur, München/Leipzig 2006, ISBN 978-3-598-71430-6 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana, Erstauflage 1998), Seite 3–4.

Ähnliche Wörter:

θεάτρια
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.