θάλασσα

θάλασσα (Altgriechisch)

Substantiv, f

Singular Plural

Nominativ ἡ θάλασσα αἱ θάλασσαι

Genitiv τῆς θαλάσσης τῶν θαλασσῶν

Dativ τῇ θαλάσσῃ ταῖς θαλάσσαις

Akkusativ τὴν θάλασσαν τὰς θαλάσσας

Vokativ (ὦ) θάλασσα (ὦ) θάλασσαι

Nebenformen:

attisch: θάλαττα

Worttrennung:

θά·λασ·σα, Plural: θά·λασ·σαι

Umschrift:

thalassa

Bedeutungen:

[1] Geografie: Meer

Beispiele:

[1] „ὣς ἔφατ’· ἔδδεισεν δ’ ὁ γέρων καὶ ἐπείθετο μύθωι, / βῆ δ’ ἀκέων παρὰ θῖνα πολυφλοίσβοιο θαλάσσης.“ (Hom. Il. 1,33–34)[1]

Übersetzungen

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1] Wilhelm Pape, bearbeitet von Max Sengebusch: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Griechisch-deutsches Handwörterbuch. Band 1: Α–Κ, Band 2: Λ–Ω. 3. Auflage, 6. Abdruck, Vieweg & Sohn, Braunschweig 1914. Stichwort „θάλασσα“.
[1] Henry George Liddell, Robert Scott, revised and augmented throughout by Sir Henry Stuart Jones with assistance of Roderick McKenzie: A Greek-English Lexicon. Clarendon Press, Oxford 1940. Stichwort „θάλασσα“.

Quellen:

  1. Homerus; Martin L. West (Herausgeber): Ilias. stereotype 1. Auflage. Volumen prius Rhapsodias I–XII continens, K. G. Saur, München/Leipzig 2006, ISBN 978-3-598-71430-6 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana, Erstauflage 1998), Seite 6.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.