óskilligur

óskilligur (Färöisch)

Adjektiv

Kasus Singular Plural
Stark Schwach Stark Schwach
Nominativ m óskilliguróskilligióskilligiróskilligu
Akkusativ óskilliganóskilligaóskilligar
Dativ óskilligumóskilligum
(Genitiv) (óskilligs)(óskilliga)
Nominativ f óskilligóskilligaóskilligar
Akkusativ óskilligaóskilliguóskilligar
Dativ óskilligarióskilligum
(Genitiv) (óskilligar)(óskilliga)
Nominativ n óskilligtóskilligaóskillig
Akkusativ óskilligtóskillig
Dativ óskilligumóskilligum
(Genitiv) (óskilligs)(óskilliga)
Anm.: Die Genitivform wird heute nicht mehr verwendet und ist nur der Vollständigkeit halber aufgeführt.

Worttrennung:

ó·skil·lig·ur

Aussprache:

IPA: [ˈɔuʃɪlːijʊɹ]
Hörbeispiele:

Bedeutungen:

[1] undeutlich, unklar, unverständlich, unscharf, verschwommen
[2] unverständlich, unbegreiflich

Herkunft:

Zusammensetzung aus ó-  fo „un-“ und skilligur  fo „deutlich“

Synonyme:

[1] ótýðiligur, kámur

Beispiele:

[1] Hann tosaði ov títt og óskilligt.
Er redete zu schnell und undeutlich.
[2] Eitt er mær tó púra óskilligt.
Eines ist mir jedoch vollkommen unverständlich.

Übersetzungen

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1] Føroysk orðabók: „óskilligur
[(1, 2)] Ulf Timmermann (Herausgeber): Føroyskt-týsk orðabók. 1. Auflage. Orðabókagrunnurin, Tórshavn 2013, ISBN 978-99918-802-5-9, Seite 608.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.