zelare

zelare (Latein)

Verb

Zeitform Person Wortform
Präsens 1. Person Singular zēlō
2. Person Singularzēlās
3. Person Singularzēlat
1. Person Pluralzēlāmus
2. Person Pluralzēlātis
3. Person Pluralzēlant
Perfekt 1. Person Singularzēlāvī
Imperfekt 1. Person Singularzēlābam
Futur 1. Person Singularzēlābō
PPP zēlātus
Konjunktiv Präsens 1. Person Singularzēlem
Imperativ Singularzēlā
Pluralzēlāte
Alle weiteren Formen: Flexion:zelare

Nebenformen:

zelari

Worttrennung:

ze·la·re

Bedeutungen:

[1] transitiv, auch absolut: heftig lieben

Herkunft:

Entlehnung aus dem altgriechischen ζηλόω (zēloō)  grc[1]

Beispiele:

[1] „Helias dum zelat zelum legis receptus est in caelum“ (Vulg. 1. Makk. 2, 58)[2]
[1] „non zeles mulierem sinus tui ne ostendas super te malitiam doctrinae nequam“ (Vulg. Sir. 9, 1)[3]
[1] „non zeles gloriam et opes peccatoris non enim scis quae futura sit illius subversio“ (Vulg. Sir. 9, 16)[4]

Wortbildungen:

[1] zelator


Übersetzungen

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch: „zelo“ (Zeno.org), Band 2, Spalte 3571.

Quellen:

  1. Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch: „zelo“ (Zeno.org), Band 2, Spalte 3571.
  2. Robert Weber, Roger Gryson (Herausgeber): Biblia Sacra Vulgata. 5. Auflage. Deutsche Bibelgesellschaft, Stuttgart 2007, 1Makk Kapitel 2, Vers 58
  3. Robert Weber, Roger Gryson (Herausgeber): Biblia Sacra Vulgata. 5. Auflage. Deutsche Bibelgesellschaft, Stuttgart 2007, Jesus Sirach Kapitel 9, Vers 1
  4. Robert Weber, Roger Gryson (Herausgeber): Biblia Sacra Vulgata. 5. Auflage. Deutsche Bibelgesellschaft, Stuttgart 2007, Jesus Sirach Kapitel 9, Vers 16
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.