vzduch

vzduch (Tschechisch)

Substantiv, m, hart, unbelebt

Singular Plural
Nominativ vzduch vzduchy
Genitiv vzduchu vzduchů
Dativ vzduchu vzduchům
Akkusativ vzduch vzduchy
Vokativ vzduchu vzduchy
Lokativ vzduchu vzduších
vzduchách
Instrumental vzduchem vzduchy

Worttrennung:

vzduch

Aussprache:

IPA: [vzdʊx]
Hörbeispiele:  vzduch (Info)
Reime: -ʊx

Bedeutungen:

[1] Mischung aus Sauerstoff, Stickstoff und anderen Gasen, die den Planet Erde umgibt: Luft
[2] freie Natur: Luft

Synonyme:

[1] ovzduší
[2] venek

Oberbegriffe:

[1] plyn

Beispiele:

[1] Semena pampelišek se vznášela ve vzduchu.
Die Samen der Löwenzähne schwebten durch die Luft empor.
[2] Důležité jsou každodenní ranní gymnastika a hodně pohybu na čerstvém vduchu.
Wichtig sind eine tägliche Morgengymnastik und viel Bewegung an der frischen Luft.

Redewendungen:

[1] vyhodit něco do vzduchu (etwas in die Luft jagen)
[2] jít na vzduch (an die Luft gehen)

Charakteristische Wortkombinationen:

[1] tlak, teplota vzduchu (Luftdruck, Lufttemperatur); stlačený vzduch (Druckluft)

Wortbildungen:

vzduchový, vzdušný, vzducho-, vzduchovka, vzdušno

Übersetzungen

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1] Tschechischer Wikipedia-Artikel „vzduch
[*] Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR: „vzduch
[1] Bohuslav Havránek (Herausgeber): Slovník spisovného jazyka českého. Prag 1960–1971: „vzduch
[1] Oldřich Hujer et al. (Herausgeber): Příruční slovník jazyka českého. Prag 1935–1957: „vzduch
[1] centrum - slovník: „vzduch
[*] Uni Leipzig: Wortschatz-Lexikonvzduch
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.