umbra

umbra (Latein)

Substantiv, f

Kasus Singular Plural
Nominativ umbraumbrae
Genitiv umbraeumbrārum
Dativ umbraeumbrīs
Akkusativ umbramumbrās
Vokativ umbraumbrae
Ablativ umbrāumbrīs

Worttrennung:

um·bra, Genitiv: um·brae

Bedeutungen:

[1] Bereich, an den kein direktes Licht gelangt; Schatten

Beispiele:

[1] „nos patriae finis et dulica linquimus arva: / nos patriam fugimus; tu, Tityre, lentus in umbra / formosam resonare doces Amaryllida silvas.“ (Verg. ecl. 1,3–5)[1]

Wortbildungen:

[1] umbraculum, umbraticus, umbratilis, umbrare, umbrifer

Übersetzungen

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1] Lateinischer Wikipedia-Artikel „umbra
[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch: „umbra“ (Zeno.org), Band 2, Spalte 3290–3292.
[1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „umbra

Quellen:

  1. Publius Vergilius Maro; Silvia Ottaviano, Gian Biagio Conte (Herausgeber): Bucolica, Georgica. 1. Auflage. Walter de Gruyter, Berlin/New York 2013, ISBN 978-3-11-019608-5 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 37.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.