ulmus

ulmus (Latein)

Substantiv, f

Kasus Singular Plural
Nominativ ulmusulmī
Genitiv ulmīulmōrum
Dativ ulmōulmīs
Akkusativ ulmumulmōs
Vokativ ulmeulmī
Ablativ ulmōulmīs

Anmerkung zum Genus:

Wie alle Baumarten ist auch ulmus feminin, obwohl es der o-Deklination angehört.

Worttrennung:

ul·mus, Plural: ul·mi

Aussprache:

IPA: []
Hörbeispiele:

Bedeutungen:

[1] Botanik: Ulme, Ulmenbaum, Rüster

Oberbegriffe:

[1] arbor

Beispiele:

[1] „Quid faciat laetas segetes, quo sidere terram
vertere, Maecenas, ulmisque adiungere vitis
conveniat, quae cura boum, qui cultus habendo
sit pecori, apibus quanta experientia parcis,
hinc canere incipiam.“[1]
[1] „Ulmus amat vitem, vitis non deserit ulmum:
separor a domina cur ego saepe mea?“[2]

Wortbildungen:

[1] ulmanus, ulmarium, ulmeus, ulmitriba

Übersetzungen

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1] Lateinischer Wikipedia-Artikel „ulmus
[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch: „ulmus“ (Zeno.org)
[1] Josef Maria Stowasser, Michael Petschenig, Franz Skutsch: Stowasser. Lateinisch-deutsches Schulwörterbuch. Oldenbourg, München 1994, ISBN 3-486-13405-1, Seite 530

Quellen:

  1. Publius Vergilius Maro, Georgica, 1,1–5
  2. Publius Ovidius Naso, Amores, 2,16,41–42
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.