ulmus
ulmus (Latein)
Substantiv, f
Kasus | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominativ | ulmus | ulmī |
Genitiv | ulmī | ulmōrum |
Dativ | ulmō | ulmīs |
Akkusativ | ulmum | ulmōs |
Vokativ | ulme | ulmī |
Ablativ | ulmō | ulmīs |
Anmerkung zum Genus:
- Wie alle Baumarten ist auch ulmus feminin, obwohl es der o-Deklination angehört.
Worttrennung:
- ul·mus, Plural: ul·mi
Aussprache:
- IPA: […]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
- [1] Botanik: Ulme, Ulmenbaum, Rüster
Oberbegriffe:
- [1] arbor
Beispiele:
- [1] „Quid faciat laetas segetes, quo sidere terram
vertere, Maecenas, ulmisque adiungere vitis
conveniat, quae cura boum, qui cultus habendo
sit pecori, apibus quanta experientia parcis,
hinc canere incipiam.“[1] - [1] „Ulmus amat vitem, vitis non deserit ulmum:
separor a domina cur ego saepe mea?“[2]
Wortbildungen:
- [1] ulmanus, ulmarium, ulmeus, ulmitriba
Übersetzungen
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Lateinischer Wikipedia-Artikel „ulmus“
- [1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch: „ulmus“ (Zeno.org)
- [1] Josef Maria Stowasser, Michael Petschenig, Franz Skutsch: Stowasser. Lateinisch-deutsches Schulwörterbuch. Oldenbourg, München 1994, ISBN 3-486-13405-1, Seite 530
Quellen:
- Publius Vergilius Maro, Georgica, 1,1–5
- Publius Ovidius Naso, Amores, 2,16,41–42
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.