tuus

tuus (Latein)

Possessivpronomen

Kasus Singular Plural
m f n m f n
Nominativ tuus tua tuum tuī tuae tua
Genitiv tuī tuae tuī tuōrum tuārum tuōrum
Dativ tuō tuae tuō tuīs tuīs tuīs
Akkusativ tuum tuam tuum tuōs tuās tua
Ablativ tuō tuā tuō tuīs tuīs tuīs

Worttrennung:

tu·us, tu·a, tu·um

Aussprache:

IPA: []
Hörbeispiele:

Bedeutungen:

[1] Possessivpronomen 2. Person Singular: dein

Herkunft:

vom entsprechenden Personalpronomen tu  la („du“)

Gegenwörter:

[1] Personalpronomen 2. Person Singular: tu
[1] Possessivpronomen 1. Person Singular: meus
[1] Possessivpronomen 2. Person Plural: vester

Beispiele:

[1] Da mihi librum tuum!
Gib mir dein Buch!

Übersetzungen

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch: „tuus“ (Zeno.org)
[1] Josef Maria Stowasser, Michael Petschenig, Franz Skutsch: Stowasser. Lateinisch-deutsches Schulwörterbuch. Oldenbourg, München 1994, ISBN 3-486-13405-1, „tuus“, Seite 529

Ähnliche Wörter:

suus, TuS
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.