słonecznik

słonecznik (Polnisch)

Substantiv, m
Singular Plural
Nominativ słonecznik słoneczniki
Genitiv słonecznika słoneczników
Dativ słonecznikowi słonecznikom
Akkusativ słonecznik
słonecznika		 słoneczniki
Instrumental słonecznikiem słonecznikami
Lokativ słoneczniku słonecznikach
Vokativ słoneczniku słoneczniki

Worttrennung:

sło·necz·nik, Plural: sło·necz·ni·ki

Aussprache:

IPA: [swɔˈnɛt͡ʃɲik], Plural: [swɔnɛt͡ʃˈɲici]
Hörbeispiele: —, Plural: —

Bedeutungen:

[1] Botanik: Sonnenblume (Helianthus)
[2] Samen von [1]: Sonnenblumenkern(e)

Oberbegriffe:

[1] kwiat, roślina

Unterbegriffe:

[1] słonecznik bulwiasty

Beispiele:

[1]

Charakteristische Wortkombinationen:

[2] jeść słonecznik

Wortbildungen:

słonecznikowy

Übersetzungen
 

Für [1] siehe Übersetzungen zu Sonnenblume1 f

Für [2] siehe Übersetzungen zu Sonnenblumenkern m

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1] Polnischer Wikipedia-Artikel „słonecznik“
[1] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „słonecznik“
[1, 2] Słownik Języka Polskiego – PWN: „słonecznik“
[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „s%B3onecznik“
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.