pistor

pīstor (Latein)

Substantiv, m

Kasus Singular Plural
Nominativ pīstorpīstōrēs
Genitiv pīstōrispīstōrum
Dativ pīstōrīpīstōribus
Akkusativ pīstōrempīstōrēs
Vokativ pīstorpīstōrēs
Ablativ pīstōrepīstōribus

Worttrennung:

pīs·tor, Genitiv: pis·tō·ris

Bedeutungen:

[1] Bäcker
[2] Müller, besonders der mit einer Handmühle mahlende Müller, Handmüller

Beispiele:

[1]
[2] „turba est nunc apud aram. an te ibi vis inter istas vorsarier / prosedas, pistorum amicas, reginas alicarias, / miseras schoeno delibutas servilicolas sordidas, / quae tibi olant stabulum statumque, sellam et sessibulum / quas adeo hau quisquam umquam liber tetigit neque duxit domum, / servolorum sordidulorum scorta diobolaria?“ (Plaut. Poen. 265–270)[1]

Übersetzungen

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1] Lateinischer Wikipedia-Artikel „pistor
[1, 2] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „pistor
[1, 2] dict.cc Latein-Deutsch, Stichwort: „pistor
[1, 2] Albert Martin Latein-Deutsch, Stichwort: „pistor
[1, 2] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch: „pistor“ (Zeno.org)

Quellen:

  1. Titus Maccius Plautus: Comoediae. recognovit brevique adnotatione critica instruxit W. M. Lindsay. Nachdruck der 1. Auflage. Tomus II: Miles Gloriosus, Mostellaria, Persa, Poenulus, Pseudolus, Rudens, Stichus, Trinummus, Truculentus, Vidularia, Fragmenta, Oxford 1936 (Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis, Digitalisat), Poenulus, Vers 265–270.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.