naučit
naučit (Tschechisch)
Verb, perfektiv
Aspekt | ||
imperfektives Verb | perfektives Verb | |
---|---|---|
— | naučit | |
Zeitform | Wortform | |
Futur | já | naučím |
ty | naučíš | |
on/ona/ono | naučí | |
my | naučíme | |
vy | naučíte | |
oni/ony/ona | naučí | |
Präteritum | on | naučil |
ona | naučila | |
Partizip Perfekt | naučil | |
Partizip Passiv | naučen | |
Imperativ Singular | nauč | |
Alle weiteren Formen: Flexion:naučit |
Anmerkung zum Aspekt:
- Dieses perfektive, vollendete Verb wird dort verwendet, wo die Handlung abgeschlossen ist und nur einmalig stattfindet. Siehe auch Aspekt tschechischer Verben.
Anmerkung:
- siehe auch: naučit se
Worttrennung:
- na·učit
Aussprache:
- IPA: [ˈna.ʊt͡ʃɪt]
- Hörbeispiele:
naučit (Info)
Bedeutungen:
- [1] jemandem Kenntnisse, Fähigkeiten vermitteln; lehren, beibringen
Synonyme:
- [1] vycvičit, vzdělat
Beispiele:
- [1] Život ho naučil dávat si pozor na jazyk.
- Das Leben lehrte ihn, auf die Sprache zu achten.
- [1] Slyšel jsem písničky, které mě naučila matka.
- Ich hörte Lieder, die mir die Mutter beigebracht hatte.
Wortbildungen:
- naučitelný, odnaučit
Übersetzungen
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [*] Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR: „naučit“
- [1] Bohuslav Havránek (Herausgeber): Slovník spisovného jazyka českého. Prag 1960–1971: „naučiti“
- [1] Oldřich Hujer et al. (Herausgeber): Příruční slovník jazyka českého. Prag 1935–1957: „naučiti“
- [1] seznam - slovník: „naučit“
- [1] centrum - slovník: „naučit“
- [*] Uni Leipzig: Wortschatz-Lexikon „naučit“
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.