minn

minn (Isländisch)

Possessivpronomen

Possessivpronomen   eignarfornafn
Numerus
Genus
Kasus
Singular   eintala Plural   fleirtala Tala
Kyn
Fall
Maskulinum
karlkyn
Femininum
kvenkyn
Neutrum
hvorugkyn
Maskulinum
karlkyn
Femininum
kvenkyn
Neutrum
hvorugkyn
Nominativ minn mín mitt mínir mínar mín Nefnifall
Akkusativ minn mína mitt mína mínar mín Þolfall
Dativ mínum minni mínu mínum mínum mínum Þágufall
Genitiv míns minnar míns minna minna minna Eignarfall

Worttrennung:

minn, Plural: mín·ir

Aussprache:

IPA: [mɪnː], Plural: [ˈmiːnɪr̥]
Hörbeispiele: Plural:

Bedeutungen:

[1] besitzanzeigendes Fürwort der ersten Person Einzahl

Sinnverwandte Wörter:

[1] þinn, sinn

Beispiele:

[1] Þetta er mitt hús.
Das ist mein Haus.
[1] „Ef farþegi í bílnum mínum væri að deyja, mundi ég þá brjóta lög ef ég keyrði yfir hámarkshraða til að bjarga lífi hans?“[1]
„Wenn ein Passagier in meinem Auto im Sterben läge, würde ich das Gesetz brechen, wenn ich die zulässige Höchstgeschwindigkeit überschreite, um sein Leben zu retten?“

Charakteristische Wortkombinationen:

[1] maðurinn minn - mein Mann
[1] konan mín - meine Frau

Übersetzungen

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1] Isländischer Wikipedia-Artikel „Eignarfornafn
[1] Icelandic Online Dictionary and Readings „minn
[1] ISLEX orðabókin „minn
[1] dict.cc Isländisch-Deutsch, Stichwort: „minn
[1] Uni Leipzig: Wortschatz-Lexikonminn
[1] Ingvar G. Brynjólfsson: Langenscheidts Universal-Wörterbuch Isländisch-Deutsch, Deutsch-Isländisch. 2. Auflage. Langenscheidt, Berlin und München 1966, DNB 105903477

Quellen:

  1. Maren Albertsdóttir: Ef farþegi í bílnum mínum væri að deyja, mundi ég þá brjóta lög ef ég keyrði yfir hámarkshraða til að bjarga lífi hans?. In: Vísindavefurinn. 5. Dezember 2013, abgerufen am 22. Mai 2014 (Isländisch).
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.