kouřit
kouřit (Tschechisch)
Verb, imperfektiv
Aspekt | ||
imperfektives Verb | perfektives Verb | |
---|---|---|
kouřit | zakouřit | |
Zeitform | Wortform | |
Präsens | já | kouřím |
ty | kouříš | |
on/ona/ono | kouří | |
my | kouříme | |
vy | kouříte | |
oni/ony/ona | kouří | |
Präteritum | on | kouřil |
ona | kouřila | |
Partizip Perfekt | kouřil | |
Partizip Passiv | kouřen | |
Imperativ Singular | kuř | |
Alle weiteren Formen: Flexion:kouřit |
Anmerkung zum Aspekt:
- Dieses imperfektive, unvollendete Verb wird dort verwendet, wo die Handlung noch nicht abgeschlossen ist, sich wiederholt oder gewöhnlich stattfindet. Siehe auch Aspekt tschechischer Verben.
Anmerkung:
- siehe auch: kouřit se
Worttrennung:
- kou·řit
Aussprache:
- IPA: [ˈkɔʊ̯r̝̊ɪt]
- Hörbeispiele:
kouřit (Info)
Bedeutungen:
- [1] rauchende Tabakprodukte oder Rauschmittel konsumieren
- [2] Rauch ausstoßen
Synonyme:
- [2] dýmat
Beispiele:
- [1] Jak přestat kouřit.
- Wie kann ich mit rauchen aufhören.
- [1] Kouří jako komín.
- Er raucht wie ein Schlot.
- [2] Současně vulkán jen kouří.
- Gegenwärtig raucht der Vulkan nur.
Charakteristische Wortkombinationen:
- [1] kouřit cigaretu — eine Zigarette rauchen
- [2] kamna kouří — der Ofen raucht, lampa kouří — die Lampe raucht
Wortbildungen:
Übersetzungen
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [*] Internetová jazyková příručka - Ústav pro jazyk český AV ČR: „kouřit“
- [1, 2] Bohuslav Havránek (Herausgeber): Slovník spisovného jazyka českého. Prag 1960–1971: „kouřiti“
- [1, 2] Oldřich Hujer et al. (Herausgeber): Příruční slovník jazyka českého. Prag 1935–1957: „kouřiti“
- [1, 2] seznam - slovník: „kouřit“
- [1, 2] centrum - slovník: „kouřit“
- [*] PONS Tschechisch-Deutsch, Stichwort: „kouřit“
- [*] Uni Leipzig: Wortschatz-Lexikon „kouřit“
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.