chria

chria (Latein)

Substantiv, f

Kasus Singular Plural
Nominativ chriachriae
Genitiv chriaechriārum
Dativ chriaechriīs
Akkusativ chrianchriās
Vokativ chriachriae
Ablativ chriāchriīs

Worttrennung:

chria, Plural: chriae

Bedeutungen:

[1] Rhetorik: Chrie

Herkunft:

Entlehnung aus dem altgriechischen χρεία (chreia)  grc[1]

Beispiele:

[1] „Ideo pueris et sententias ediscendas damus et has quas Graeci chrias vocant, quia complecti illas puerilis animus potest,“ (Sen. Ep. 33,7)
[1] „sententiae quoque et chriae et ethologiae subiectis dictorum rationibus apud grammaticos scribantur, quia initium ex lectione ducunt:“ (Quint. Inst. 1, 9, 3)[2]
[1] „chriarum plura genera traduntur:“ (Quint. Inst. 1, 9, 4)[3]
[1] „Nam inter chrian et sententiam hoc interest, quod sententia sine persona profertur, chria sine persona numquam dicitur. Unde si sententiae persona adiciatur, fit chria; si detrahatur, fit sententia.“ (Isid. orig. 2, 11, 2)[4]

Übersetzungen

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1] Lateinischer Wikipedia-Artikel „chria
[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch: „chria“ (Zeno.org) Band 1, Spalte 1120.
[1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 3. Band C – Comus, Teubner, Leipzig 1906–1912, ISBN 3-322-00000-1, Spalte 1027.

Quellen:

  1. Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch: „chria“ (Zeno.org) Band 1, Spalte 1120.
  2. Marcus Fabius Quintilianus: Institutionis Oratoriae Libri XII. Edidit Ludwig Radermacher, addenda et corrigenda collegit et adiecit Vinzenz Buchheit. korrigierte, stereotype 1. Auflage. Pars prior libros I–VI continens, B. G. Teubner, Leipzig 1971 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), 55.
  3. Marcus Fabius Quintilianus: Institutionis Oratoriae Libri XII. Edidit Ludwig Radermacher, addenda et corrigenda collegit et adiecit Vinzenz Buchheit. korrigierte, stereotype 1. Auflage. Pars prior libros I–VI continens, B. G. Teubner, Leipzig 1971 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), 56.
  4. Isidorus Hispalensis episcopus: Etymologiarum sive originum libri XX. Recognovit brevique adnotatione critica instruxit W. M. Lindsay. 1. Auflage. Tomus I libros I–X continens, Oxford 1911 (Scriptorum classicorum bibliotheca Oxoniensis)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.