bison
bison (Französisch)
bison (Latein)
Substantiv, m
Kasus | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominativ | bisōn | bisontēs |
Genitiv | bisontis | bisontum |
Dativ | bisontī | bisontibus |
Akkusativ | bisontem | bisontēs |
Vokativ | bisōn | bisontēs |
Ablativ | bisonte | bisontibus |
Worttrennung:
- bi·son, Genitiv: bi·son·tis
Bedeutungen:
- [1] Zoologie: Auerochse, Buckelochse
Herkunft:
- Entlehnung aus dem Germanischen[1]
Beispiele:
- [1] „paucissima Scythia gignit inopia fruticum, pauca contermina illi Germania, inignia tamen boum ferorum genera, iubatos bisontes excellentique et vi et velocitate uros, quibus inperitum volgus bubalorum nomen inponit, cum id gignat Africa vituli potius cervique quadam similitudine.“ (Plin. 8, 38)[2]
Übersetzungen
Referenzen und weiterführende Informationen:
- [1] Lateinischer Wikipedia-Artikel „bison“
- [1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch: „bison“ (Zeno.org) , Band 1, Spalte 835.
- [1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „bison“
Quellen:
- Alfred Ernout, Alfred Meillet: Dictionnaire étymologique de la langue latine. Histoire des mots. durch Jacques André vermehrte und korrigierte Neuauflage der 4. Auflage. Klincksieck, Paris 2001, ISBN 2-252-03277-4, Seite 71.
- Gaius Plinius Secundus: Naturalis Historia. Post Ludovici Iani obitum recognovit et scripturae discrepantia adiecta edidit Karl Mayhoff. stereotype 1. Auflage. Volumen III. Libri XVI–XII, B. G. Teubner, Stuttgart 1967 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana, Erstauflage 1902), Seite 90.
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.