basiare

bāsiāre (Latein)

Substantiv

Zeitform Person Wortform
Präsens 1. Person Singular bāsiō
2. Person Singularbāsiās
3. Person Singularbāsiat
1. Person Pluralbāsiāmus
2. Person Pluralbāsiātis
3. Person Pluralbāsiant
Perfekt 1. Person Singularbāsiāvī
Imperfekt 1. Person Singularbāsiābam
Futur 1. Person Singularbāsiābō
PPP bāsiātus
Konjunktiv Präsens 1. Person Singularbāsiem
Imperativ Singularbāsiā
Pluralbāsiāte
Alle weiteren Formen: Flexion:basiare

Worttrennung:

ba·sia·re

Aussprache:

IPA: [baːsiˈaːre]
Hörbeispiele:

Bedeutungen:

[1] transitiv: jemanden zärtlich mit den Lippen berühren: küssen

Herkunft:

abgeleitet von dem Substantiv basium  la „der Kuss“[1]

Synonyme:

[1] osculari, saviari

Beispiele:

[1] „quem basiabis. cui labella mordebis.“[2]
[1] „mellitos oculos tuos Iuventi
si quis me sinat usque basiare
usque ad milia basiem trecenta
nec numquam videar satur futurus
non si densior aridis aristis
sit nostrae seges osculationis.“[3]
[1] Facias amicum, basiare quem nolis![4]
Mach dir jemanden zum Freund, den du nicht küssen willst!

Charakteristische Wortkombinationen:

[1] aliquem (multa) basia basiare

Übersetzungen

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch: „basio“ (Zeno.org)
[1] Josef Maria Stowasser, Michael Petschenig, Franz Skutsch: Stowasser. Lateinisch-deutsches Schulwörterbuch. Oldenbourg, München 1994, ISBN 3-486-13405-1 „bāsiō“, Seite 62

Quellen:

  1. Josef Maria Stowasser, Michael Petschenig, Franz Skutsch: Stowasser. Lateinisch-deutsches Schulwörterbuch. Oldenbourg, München 1994, ISBN 3-486-13405-1 „bāsiō“, Seite 62
  2. Gaius Valerius Catullus, Carmen 8, 18
  3. Gaius Valerius Catullus, Carmen 48, 1-6
  4. Marcus Valerius Martialis, Epigrammata 11, 98, 23.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.