bacatus

bācātus (Latein)

Adjektiv

Nominativ Singular und Adverbia
Steigerungsstufe m f n Adverb
Positiv bācātusbācātabācātum
Komparativ
Superlativ
Alle weiteren Formen: Flexion:bacatus

Worttrennung:

ba·ca·tus

Aussprache:

IPA: []
Hörbeispiele:

Bedeutungen:

[1] mit Perlen besetzt, mit Perlen versetzt, Perlen-

Herkunft:

Ableitung zu dem Substantiv baca  la „die Perle“[1]

Beispiele:

[1] „praeterea sceptrum Ilione quod gesserat olim,
maxima natarum Priami, colloque monile
bacatum et duplicem gemmis auroque coronam.“[2]
[1] „hic Phrygiam vestem et bacatum induta monile,
postquam illum infelix hausit, quo munera primum
sunt conspecta, diem et convivia mente reduxit
festasque adventu mensas te que ordine Troiae
narrantem longos se pervigilante labores,
in portus amens rorantia lumina flexit.“[3]

Charakteristische Wortkombinationen:

[1] monile bacatum

Übersetzungen

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch: „bacatus“ (Zeno.org)
[1] Josef Maria Stowasser, Michael Petschenig, Franz Skutsch: Stowasser. Lateinisch-deutsches Schulwörterbuch. Oldenbourg, München 1994, ISBN 3-486-13405-1 Seite 61

Quellen:

  1. Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch: „bacatus“ (Zeno.org)
  2. Publius Vergilius Maro, Aeneis, 1, 653–655
  3. Silius Italicus, Punica, 8, 134–139

Ähnliche Wörter:

bacchatus
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.