apsinthium
apsinthium (Latein)
Substantiv, n
Kasus | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominativ | apsinthium | apsinthia |
Genitiv | apsinthiī | apsinthiōrum |
Dativ | apsinthiō | apsinthiīs |
Akkusativ | apsinthium | apsinthia |
Vokativ | apsinthium | apsinthia |
Ablativ | apsinthiō | apsinthiīs |
Nebenformen:
Worttrennung:
- ap·sin·thi·um, Genitiv: ap·sin·thii
Bedeutungen:
- [1] Botanik: Wermut (Artemisia absinthium)
Beispiele:
- [1] „Ch. eho an etiam Árabiast in Ponto? Sy. est: non illa ubi tus gignitur, / sed ubi apsinthium fit ac cunila gallinacea.“ (Plaut. Trin. 934–935)[1]
- [1] „Intertrigini remedium. in viam cum ibis, apsinthi pontici surculum sub anulo habeto.“ (Cato, agr. 159)[2]
Alle weiteren Informationen zu diesem Begriff befinden sich im Eintrag „absinthium“.
Ergänzungen sollten daher auch nur dort vorgenommen werden.
Quellen:
- Titus Maccius Plautus: Comoediae. recognovit brevique adnotatione critica instruxit W. M. Lindsay. Nachdruck der 1. Auflage. Tomus II: Miles Gloriosus, Mostellaria, Persa, Poenulus, Pseudolus, Rudens, Stichus, Trinummus, Truculentus, Vidularia, Fragmenta, Oxford 1936 (Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis, Digitalisat)
- Marcus Porcius Cato; Antonius Mazzarino (Herausgeber): De agri cultura. Ad fidem Florentini codicis deperditi. 2. Auflage. BSB B. G. Teubner Verlagsgesellschaft, Leipzig 1982 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 113.
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.