agnomen

agnōmen (Latein)

Substantiv, n

Kasus Singular Plural
Nominativ agnōmenagnōmina
Genitiv agnōminisagnōminum
Dativ agnōminīagnōminibus
Akkusativ agnōmenagnōmina
Vokativ agnōmenagnōmina
Ablativ agnōmineagnōminibus

Worttrennung:

ag·no·men, Plural: ag·no·mi·na

Aussprache:

IPA: []
Hörbeispiele:

Bedeutungen:

[1] Linguistik: Agnomen, Beiname, den man aufgrund persönlicher Eigenschaften (zum Beispiel „Pius“) oder Verdienste (zum Beispiel „Africanus“) erlangte

Herkunft:

zusammengesetzt aus ad- und dem Substantiv nomen  la

Sinnverwandte Wörter:

[1] cognomen

Oberbegriffe:

[1] nomen

Beispiele:

[1] „Quatenus Metelli Macedonici domus bellicis agnominibus adsueverat, altero ex liberis eius Cretico facto mora non fuit quin alter quoque Balearicus vocaretur.“[1]
[1] „Nam propria habent species separatim quattuor: praenomen, nomen, cognomen, agnomen.[2]
[1] „ex eadem forma agnomina quoque multa invenies, ut ‚Africanus‘, ‚Persicus‘, ‚Gaetulicus‘, ‚Creticus‘.“[3]

Entlehnungen:

deutsch:: Agnomen

Übersetzungen

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch: „agnomen“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 259

Quellen:

  1. Florus, Epitoma de Tito Livio, 1,43
  2. Priscianus, Institutiones grammaticae, 2,57
  3. Priscianus, Institutiones grammaticae, 2,69
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.