adiutor

adiutor (Polnisch)

Substantiv, m

Singular Plural
Nominativ adiutor adiutorowie
Genitiv adiutora adiutorów
Dativ adiutorowi adiutorom
Akkusativ adiutora adiutorów
Instrumental adiutorem adiutorami
Lokativ adiutorze adiutorach
Vokativ adiutorze adiutorowie

Worttrennung:

ad·iu·tor, Plural: ad·iu·to·ro·wie

Aussprache:

IPA: [adˈjutɔr], Plural: [adjutɔˈrɔvʲɛ]
Hörbeispiele: , Plural:

Bedeutungen:

[1] veraltet: Adjutor, Helfer, Gehilfe

Herkunft:

Entlehnung aus dem lateinischen adiutor  la[1]

Synonyme:

[1] doradca, pomocnik

Beispiele:

[1]

Übersetzungen

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1] Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 1 A–G, Warszawa 1900 (Digitalisat), „adjutor“ Seite 8.

Quellen:

  1. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 1 A–G, Warszawa 1900 (Digitalisat), „adjutor“ Seite 8.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.