Sovjetische Zuidelijk Front
Het Sovjetische Zuidelijke Front (Russisch: Южный фронт) was een front van het Rode Leger gedurende de Tweede Wereldoorlog. Er zijn twee "Zuidelijke Fronten" geweest ten tijde van de Tweede Wereldoorlog. Het eerste Zuidelijke Front opereerde in de sector tussen Moskou en Odessa. Nadat het was ontbonden ontstond het tweede Zuidelijke Front in de sector Stalingrad. Het kwam voort uit het Stalingrad Front. Later werd het tweede Zuidelijke Front hernoemd naar het Vierde Oekraïense Front.
Commandowisselingen
Het eerste Zuidelijke Front werd opgericht op 25 juni 1941 en omvatte het 9e leger, welke opereerde tussen Moskou en Odessa. Er vonden veel commandowisselingen plaats in de top van het Zuidelijke Front.
Aanvankelijk had generaal Ivan Tjoelenev de leiding. Hij werd in augustus 1941 vervangen door luitenant-generaal Dmitri Riabysjev. Riabyshev werd in oktober al vervangen door kolonel-generaal Jakov Tsjerevitsjenko, die op zijn beurt weer in december werd vervangen door luitenant-generaal Rodion Malinovski. Malinovski wist het wat langer uit te houden. Hij leidde het Zuidelijke Front tot juli 1942.
Het Zuidelijke Front kreeg na 12 juli versterking van het ontbonden Zuidwestelijke Front. Formeel werd het Zuidelijke Front op 28 juli 1942 ontbonden, waarna ze werden overgebracht naar het Noordelijke Front in de Kaukasus.
Stalingradfront
In juli 1942, werden drie legers (1e, 5e en 7e leger) overgebracht naar de sector Stalingrad, waar ze werden samengevoegd tot het 62e, 63e en 64e leger. Zij vormde sinds hun komst de kern van het Stalingradfront. Het Stalingradfront vocht, zoals de naam al doet vermoeden, in de sector Stalingrad.
Tweede formatie
De tweede versie van het Zuidelijke Front werd gecreëerd uit het Stalingradfront. Het werd op 1 januari 1943 opgericht en stond tot februari onder leiding van kolonel-generaal Andrej Jeremenko. Luitenant-generaal Rodion Malinovski, die eind februari werd gepromoveerd tot kolonel-generaal, nam het bevel op zich, totdat Fjodor Tolboechin het commando in maart 1943 overnam. Tolboechin werd in april datzelfde jaar gepromoveerd naar kolonel-generaal. Hij zou het front leidde tot in 1944. Het Zuidelijke Front werd op 20 oktober 1943 hernoemd naar het Vierde Oekraïense Front
Vierde Oekraïense Front
De eerste grote operatie die het Front moest uitvoeren waren de Slag om de Dnjepr en de Tweede slag om Kiev. Begin 1944 lanceerde het Front een aanval richting de Duitse stellingen bij de Krim, wat resulteerde in een ware veldslag. Tijdens de Tweede slag om de Krim vielen veel doden en gewonden aan beide zijdes. Ook het Vierde Oekraïense Front had veel slachtoffers te betreuren. Uiteindelijk wist het Rode Leger de Duitsers te verdrijven.
Na de Tweede slag om de Krim heeft het Front geen grote veldslagen meer uitgevochten, hoewel ze met regelmaat toch troepen moesten afstaan tijdens een grote operatie. Wel vochten ze door tot het einde van de oorlog en droegen ze bij aan de val van het Duitse Derde Rijk.
Bronnen, noten en/of referenties
|