Zoper

Van een zoper is alleen sprake als de getijdestroming en de wind uit dezelfde richting komen. Bij een aflandige- of aanlandige wind is er nooit sprake van een zoper.

Kenmerkend na een zoper zijn de diepe zwinnen met de sterk afgesleten bankranden en zeer sterk aflopend hoogteverschil. Na een zoper komen ook veelvuldig zwinkuilen voor, deze plotselinge en zeer verraderlijke verdiepingen in de zeebodem tussen de zandbanken kunnen vooral voor kleine kinderen zeer gevaarlijk zijn, vooral omdat deze onder water en bij over de bank slaande golven met troebel water, niet te zien zijn.

Langs de kust van de Waddeneilanden, met name Vlieland en de oostelijker gelegen eilanden, komt dit verschijnsel door de vaak waaiende zuidwestelijke winden, regelmatig voor. Het hoogteverschil tussen bank en het erachter gelegen zwin kan snel in de grootteorde van 1 meter liggen. Langs de Hollandse kust treedt het verschijnsel minder regelnmatig op.

Bij de ebstroming stroomt het water langs de hollandse kust van noord naar zuid, op de waddeneilanden van westzuidwest naar oostnoordoost. Indien er tijdens deze stroming sprake is van een sterke wind in dezelfde richting die de stroming aanzienlijk versterkt, dan noemt men dit een zoper.

Een vloedzoper is identiek aan de ebzoper, met als voornaamste verschil de getijde-stroomrichting en de windrichting. Waarbij een eb-zoper van noord naar zuid stroomt is de vloedzoper van zuid naar noord. Ook hier spreekt men van een zoper als de wind de getijdestroming aanzienlijk versterkt (stuwt).

• Getijde.