Zilver

Zilver werd al voor het begin van onze jaartelling gebruikt voor versiersels en als betaalmiddel. Uit opgravingen blijkt dat al 4000-3500 v.Chr. zilver werd gescheiden van lood op eilanden in de Egeïsche Zee en Anatolië. Vaak werd zilver geassocieerd met de maan, de zee en verschillende goden. In de alchemie werd voor zilver het symbool van een halve maan gebruikt en alchemisten noemden het Luna. Van het metaal kwik werd gedacht dat het een soort zilver was. In sommige talen blijkt dat nog uit de naam die kwik heeft zoals quicksilver in het Engels of kwikzilver (met de betekenis levend zilver) in wat ouder Nederlands. Veel later bleek het om twee volstrekt verschillende elementen te gaan.

De naam zilver leidt via het Oudhoogduits silbar van de Germaanse wortel *seluƀra-. Men vermoedt dat het hier een leenwoord betreft dat uit Klein-Azië of nog verder weg afkomstig is.[1] In het Latijn heet zilver argentum, waar zilver het symbool Ag aan dankt.

• Tot diep in de 20e eeuw waren munten van zilver en goud de belangrijkste betaalmiddelen van de mensheid. Er zijn minstens veertien talen waarin het woord zilver ook geld betekent. Een bekend voorbeeld is het Franse argent. Tegenwoordig zien we het gebruik van zilver alleen nog bij herdenkingsmunten en andere verzamelaarsmunten en penningen.
• Zilver is een veelgebruikt materiaal in de toegepaste kunst voor de vervaardiging van reliëfs, portretbustes, reliekhouders, doopschelpen en ander liturgisch vaatwerk, kandelaars, tabaks- en snuifdozen, koffiekannen, tafelzilver en andere sier- en gebruiksvoorwerpen.
• Sterlingzilver (legering met zeer hoog zilvergehalte) wordt door edelsmeden veel gebruikt voor de vervaardiging van sieraden. Zilveren armbanden, halskettingen en oorringen zijn al uit de Oudheid bekend. In de 18e eeuw waren zilveren schoengespen in de mode. Een bedelarmband is vrijwel altijd van zilver.
• Zilver wordt ook gebruikt om voorwerpen gemaakt van minderwaardige metalen te verzilveren.
• Bladzilver, bestaande uit dunne plakjes zilver, wordt ter decoratie gebruikt, bijvoorbeeld in de schilderkunst (iconen) of bij de vervaardiging van goudleer. Een bijzondere toepassing van bladzilver is vark (of varakh), het in India populaire gebruik om gebak te versieren met zeer dunne laagjes puur zilver.
• Voor spiegels van zeer hoge kwaliteit is zilver geschikt omdat het over goede lichtreflecterende eigenschappen bezit. Maar meestal wordt hiervoor aluminium gebruikt omdat het veel goedkoper is.
• De goede elektrische geleiding van zilver maakt het een zeer geschikt materiaal in elektrische en elektronische producten. In circuits wordt zilver (of zilverlegeringen) gebruikt om componenten met elkaar te verbinden. Voor langere verbindingen is zilver te duur.
• Als katalysator wordt zilver in de industrie gebruikt voor bijvoorbeeld de productie van formaldehyde en etheenoxide.
• In de tandheelkunde wordt zilver gebruikt in een legering met kwik (amalgaam).
• Vanwege de desinfecterende eigenschappen wordt zilver tegenwoordig ook weer gebruikt voor het zuiveren of zuiver houden van drinkwater. Speciaal voor kleine hoeveelheden water (tot 100 liter) is zilver (als zilvernitraat) eenvoudiger te doseren en toe te passen dan chloor. In de geneeskunde werd colloïdaal zilver vroeger als antibioticum gebruikt, in de alternatieve geneeskunde gebeurt dit nog steeds.
• In het laboratorium wordt zilvernitraat veel toegepast als reagens in chloridebepalingen, waaronder bij neerslagtitraties. Daarbij wordt het onoplosbare zilverchloride gevormd.
• Zilver wordt als zilverhalogeniden in de fotografie gebruikt.
• Fijn verneveld zilverjodide wordt gebruikt om regen te maken en om mist te reduceren rondom vliegvelden. Zilverjodide zorgt namelijk voor de aggregatie van kleine waterdruppels die de wolken vormen.

Zilver is een eenvoudig te bewerken (buigbaar) metaal dat iets harder is dan goud en beschikt over een witte glans. Zilver heeft van alle metalen de beste elektrische geleidbaarheid en de laagste overgangsweerstand,[2] beter dan koper en goud. Goud wordt daarentegen vaker gebruikt omdat het niet corrodeert. Daarnaast geleidt zilver van alle metalen warmte het best en heeft het de hoogste optische reflectie (tenminste als het zichtbaar licht betreft; ultraviolet licht reflecteert het slecht). Zilverhalogeniden zijn gevoelig voor licht. Het metaal is stabiel in zuivere lucht en zuiver water, maar indien blootgesteld aan ozon of waterstofsulfide verkleurt het.[2] In het geval dat zilver met zwavel of verbindingen daarvan in aanraking komt vormt zich een zwarte laag van zilversulfide.

De glans van zilver maakt het een gewild metaal voor sieraden en zilveren voorwerpen als bestek, schalen, kandelaars en dienbladen. Vaak zijn deze voorwerpen voorzien van gestempelde keurtekens als: een jaarlettermerk, een meesterteken en een gehalteteken. Het gehalteteken is na een proef door een, door de overheid aangewezen waarborginstelling verleend.[3]

Meestal gebruikt men eerste gehalte en tweede gehalte zilver. Eerste gehalte (925/1000) is een legering van 92,5% zilver en 7,5% koper of een ander metaal. In sommige Engelstalige landen wordt hiervoor de term sterling gebruikt.[2] De gehalten van zilveren voorwerpen die in Nederland met keurtekens worden gewaarborgd zijn: 925/1000, 835/1000 (tweede gehalte) en 800/1000.[3] De woorden nieuw zilver, oud zilver, Duits zilver, hotelzilver, muntzilver, djokjazilver of andere combinaties met het woord zilver zijn niet toegestaan voor voorwerpen van onedele metalen zoals alpaca of legeringen beneden het wettelijk zilvergehalte.[3] De afkorting BWG (beneden het wettelijk gehalte) duidt op een lager zilvergehalte dan 800.

Ook in België onderscheidt men: eerste gehalte: 925 duizendste en tweede gehalte: 835 duizendste. Er geldt dat het zilvergehalte uitgedrukt in duizendsten, wordt voorafgegaan door de symbolische letters AG (in hoofdletters).[4]

Buiten Nederland en België gebruikt men voor zilverhoudende legeringen met een lager zilvergehalte dan sterling (925) de term white metal. Ook zilver van het tweede gehalte, (835) valt in de categorie white metal.

Voor men in staat was metaal met behulp van elektrische stroom te verzilveren (elektroplating), produceerde men in de late 18e en vroege 19e eeuw gebruiksvoorwerpen van Sheffield plate. Dit bestond uit een laag koper, die aan de boven- en onderkant was versmolten met een laag zilver. Aan de zijkanten en hoeken werd de gelaagdheid van het materiaal vaak verborgen. (bijvoorbeeld met versmolten zilverdraad). De laagjes zilver op oud Sheffield plate zijn vaak aanzienlijk dikker dan men aantreft op voorwerpen die op moderne wijze (elektrolytisch of galvanisch) zijn verzilverd.

Van zilver komen er in de natuur twee stabiele isotopen (¹⁰⁷Ag en ¹⁰⁹Ag) voor in ongeveer gelijke verhouding. Daarnaast zijn er ongeveer 28 radioactieve isotopen, waaronder zilver-103, bekend met halveringstijden variërend van enkele honderden jaren tot enkele minuten.

Zilver staat in het periodiek systeem in dezelfde groep als koper. Net als koper heeft ook zilver de valenties 1+ en 2+, naast metallisch zilver. In tegenstelling tot koper, dat standaard als tweewaardig ion voorkomt, is het meest voorkomende zilverion de eenwaardige vorm. De tweewaardige vorm is alleen stabiel naast zeer sterke oxidatoren, bijvoorbeeld in zilver(II)fluoride. In de complexometrie is zilver een metaal dat twee liganden kan binden, bijvoorbeeld in AgCl₂⁻.

In de analytische chemie wordt zilver in de vorm van zilvernitraat toegepast in de kwalitatieve- en kwantitatieve analyse van halogeniden, met name chloride.

Metallisch zilver is niet schadelijk maar veel zilver bevattende verbindingen zijn wel giftig en kunnen kankerverwekkend zijn. Sommige zilververbindingen kunnen de ziekte argyrie veroorzaken die onschadelijke maar permanente grijze of zwarte vlekken veroorzaakt op de huid.

In de natuur komt zilver zowel ongebonden als in ertsen voor, zoals argentiet, acanthiet en chlorargyriet. Ook wordt het aangetroffen in lood-, loodzink-, koper-, goud- en kopernikkelertsen.[2]

In 2017 leverde de mijnen in totaal 852 miljoen troy ounce zilver. Mexico was de grootste producent met 196,4 miljoen ounce of bijna een kwart van het wereldwijde totaal.[5] Het land werd gevolgd door Peru, Volksrepubliek China, en Rusland. In Europa is Polen de grootste producent met 39,5 miljoen ounces, dit is 4,6% van de wereldwijde productie, in 2017. Het grootste zilvermijnbedrijf is Fresnillo, een beursgenoteerde onderneming met mijnen in Mexico.

Naast mijnbouw is recycling van oud zilver belangrijk.[6] Het recyclen dekt ongeveer 25% van de jaarlijkse behoefte aan zilver.

In het verleden kon de ontdekking van zilver de start zijn van een opstoot van zilverkoorts.

Veel elementen zijn naar zilver genoemd:

• Kobalt, genoemd naar de boze kobolden of kabouters die het kostbare zilvererts vervingen door waardeloos materiaal.
• Nikkel, nikkelzilver, naar een bijnaam voor de duivel, omdat soms met nikkel werd betaald in plaats van met zilver.
• Kwik of kwikzilver betekent vloeibaar zilver. Het symbool Hg is van Hydrargyrum, wat hetzelfde betekent.
• Platina betekent zilvertje.

Zilver staat symbool voor de tweede plaats in wedstrijden. In de taal wordt zilver ook gebruikt als aanduiding voor "waardevol" of "duurzaam", zoals:

• een zilveren huwelijk, zie huwelijksverjaardag
• een zilveren jubileum, zie jubileum

• Verzilveren
• Zilverling
• Zilversmid
• Maastrichts zilver

• Lenntech.nl - Zilver
• (en) EnvironmentalChemistry.com - Zilver
• (en) WebElements.com - Zilver
• (en) Silver institute

Mediabestanden die bij dit onderwerp horen, zijn te vinden op de pagina Silver op Wikimedia Commons.