Zetel (politiek)

Een politieke zetel is een plaats in een gekozen orgaan, zoals de ledenraad of het bestuur van een vereniging, en met name van de wetgevende macht (parlement, gemeenteraad enz.) in een land. Elke zetel wordt in principe bezet door één lid van dat orgaan. Als een lid overlijdt of ontslag neemt (de 'zetel opgeeft') wordt de zetel 'vacant'; er wordt dan zo snel mogelijk een vervanger gekozen of aangewezen.

In Nederland heeft de Tweede Kamer bijvoorbeeld 150 zetels, wat een andere manier is om te zeggen dat de Kamer 150 leden heeft (indien er geen zetels vacant zijn). Andere landen hebben andere hoeveelheden zetels in hun parlement. Zie voor deze aantallen de artikelen over de afzonderlijke volksvertegenwoordigingen. Het aantal zetels ligt gewoonlijk vast in de wet of zelfs in de grondwet. Een uitzondering vormen de landen met een hybride kiessysteem, zoals Duitsland: daar kent het fenomeen van de toegevoegde zetels wegens 'overhangmandaten'.

Bij stemmingen worden meestal (als er geen hoofdelijke stemming is aangevraagd) voor het gemak de aantallen zetels van de verschillende fracties die voor of tegen stemmen geteld, in plaats van het aantal opgestoken handen.

Een zetel in de Eerste Kamer of Tweede Kamer is ook daadwerkelijk een stoel (zetel): er zijn precies zoveel zetels aanwezig in de zaal als er leden zijn. Zoals op bijgaande foto te zien is, zijn de zetels van de Tweede Kamerleden voorzien van het embleem van de Kamer, terwijl de stoelen voor de ambtenaren en in vak K egaal blauw zijn.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.