Zeerecht

Het zeerecht ofwel de maritieme regelgeving is in ruime zin het geheel van rechtsregelingen met betrekking tot het gebruik van de zee, zeescheepvaart, zeevervoer en zeehandel, zowel van privaatrechtelijke als publiekrechtelijke aard. De rechtsregelen zijn er op internationaal, regionaal, nationaal en lokaal niveau.

					193 lidstaten
					↓
Leden Rederijen, cargadoors, verschepers, verzekeraars, advocaten, etc.		171 lidstaten Vlaggenstaten, kuststaten, havenstaten, etc. 65 igo's AU, EU, Interpol, Paris MoU, etc. 77 ngo's CMI, IMCA, INTERTANKO, ISO, etc.			Verenigde Naties		187 lidstaten
↓		↓			↓		↓
CMI, UNCITRAL, UNCTAD, BIMCO, ICC, FIATA	← →	IMO Algemene Vergadering (Assembly) Raad (Council) MSC, MEPC, LEG, TC, FAC		←	UNCLOS	→	ILO
↓		↓					↓
Verdragen Brussels Aanvaringsverdrag, Haagse Regels, York-Antwerp-Rules, etc.		Verdragen SOLAS, STCW, MARPOL, etc. Codes LSA, IMDG, ISM, ISPS, etc. Richtlijnen Circulaires					Verdragen MLC
↓ Ratificatie ↓		↓ Ratificatie ↓					↓ Ratificatie ↓
Verdragsstaten		Vlaggenstaten			Havenstaten Paris MoU, Acuerdo de Viña del Mar, Tokyo MoU, USCG, etc.		Vlaggenstaten
↓ Wetgeving ↓		↓ Wetgeving ↓			↓		↓ Wetgeving ↓
		Scheepvaartinspecties ILT, MCA, NMA, DMA, etc.			Havenstaat-controle		Scheepvaartinspecties ILT, MCA, NMA, DMA, etc.
			↓ Erkenning en toezicht ↓					↓ Erkenning en toezicht ↓
			Classificatiebureaus IACS LR, DNV GL, ABS, BV, etc.					Classificatiebureaus IACS LR, DNV GL, ABS, BV, etc.
↓ Mediation, arbitrage, rechtspraak ↓		↓ Inspecties en vlaggenstaat-certificering ↓	↓ Surveys, klasse-certificering, certificering namens vlaggenstaat (RO) en classificering ↓		↓ Inspecties ↓		↓ Inspecties ↓	↓ Inspecties namens vlaggenstaat (RO) ↓
Rederijen, cargadoors, verschepers, verzekeraars, etc.		Rederijen Schepen Zeelieden
Maritieme regelgeving vrij naar Stopford

Er wordt onderscheid gemaakt tussen internationaal zeerecht of recht van de zee (law of the sea, droit de la mer) en maritiem recht of zeerecht zonder meer (maritime law, droit maritime). In het publiekrechtelijk zeerecht is de vrijheid van de volle zee, het recht van alle staten om vrijelijk gebruik te maken van de zee en haar natuurlijke hulpbronnen, van groot belang, alsook het recht van onschuldige doorvaart. Het belangrijkste verdrag is hier het VN-zeerechtverdrag (UNCLOS). Naast het verdragsrecht is er echter ook nog het oudere internationaal gewoonterecht. Zo heeft de Verenigde Staten VN-zeerechtverdrag niet geratificeerd, maar acht het zichzelf wel grotendeels gebonden door het gewoonterecht. Het privaatrechtelijk zeerecht betreft vooral het vervoer van personen en goederen overzee.

Om tot werkbare regelgeving te komen, zijn in het VN-zeerechtverdrag de taken verdeeld tussen de Internationale Maritieme Organisatie (IMO) en de Internationale Arbeidsorganisatie (ILO). De IMO is daarbij verantwoordelijk voor veiligheid, verontreiniging en beveiliging, terwijl de ILO de wetgeving met betrekking tot de leef- en arbeidsomstandigheden van scheepsbemanningen onder haar hoede heeft. Daarnaast is er binnen het privaatrechtelijk zeerecht ook een rol voor het Comité Maritime International (CMI), al is deze deels overgenomen door de vorming van de Juridische Commissie van de IMO in 1967.

In het VN-zeerechtverdrag worden de rechten aangegeven van kuststaten in hun maritieme rechtsgebieden (de territoriale wateren, de aansluitende zone en de exclusieve economische zone). Het is echter vooral de vlaggenstaat die regelgeving invoert en toeziet op de naleving daarvan.

België

In België is het zeerecht gecodificeerd in het Belgisch Scheepvaartwetboek. Dat is de opvolger van de Zeewet van 1879, die Boek II vormde van het Wetboek van Koophandel. Deze Zeewet was een herziening van de oorspronkelijke regeling in het Wetboek van Koophandel van 1807, die zelf berustte op de Ordonnance de la Marine uitgevaardigd door koning Lodewijk XIV in 1681.

Zie ook

Internationale wateren

Literatuur

Mansell, J.N.K. (2009): Flag State Responsibility: Historical Development and Contemporary Issues, Springer,
Somers, E. (2004) Inleiding tot het internationaal zeerecht, Kluwer.

Zoek zeerecht op in het WikiWoordenboek.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.