Witte de With Center for Contemporary Art

Witte de With Center for Contemporary Art werd in 1990 geopend als centrum voor hedendaagse kunst met de opdracht om hedendaagse kunst en theorie te introduceren in de Rotterdamse en Nederlandse context. De nieuwe instelling wilde een alternatief zijn voor zowel het klassieke museum voor moderne kunst als voor de bestaande kunstenaarsinitiatieven.

In de loop der jaren is Witte de With zich ook gaan toeleggen tot opdrachtgever en producent van nieuwe kunstwerken. Er ontstond een lokaal, nationaal en internationaal netwerk van personen en instellingen die het instituut volgden en actief ondersteunden. Van begin af aan werden veel activiteiten begeleid door- en vastgelegd in publicaties, die inmiddels een ruime verspreiding hebben gevonden.

De directeur van Witte de With wordt door het bestuur voor een periode van maximaal zes jaar benoemd. De eerste directeur was Chris Dercon (1990-1995) opgevolgd door Bartomeu Marí (1996-2001) en Catherine David (2002-2004).

Van 2004-2005 trad Hans Maarten van den Brink op eerst als directeur, en later als hoofdcurator en waarnemend directeur. Vervolgens traden aan Nicolaus Shafhausen (2006-2011) en Defne Ayas (2012-2017), en per 1 januari 2018 is Sofía Hernández Chong Cuy directeur van Witte de With.

Iedere directeur kreeg de mogelijkheid een eigen karakter aan het programma te geven.

• 1998. Constant — New Babylon: The Hyper-Architecture of Desire, werk van Constant Nieuwenhuijs.[1]
• 2016. Were It As If, retrospectief van 25 jaar eigen ontwikkeling door Bik Van der Pol[2]
• 2018. Teresa Margolles – een nieuw werk, door Teresa Margolles.[3]

• www.wdw.nl