Wilma Landkroon

Wilma werd ontdekt door Addy Kleijngeld en scoorde in 1968 haar eerste hit met Heintje (Bau' Ein Schloss Für Mich) - een antwoordlied op Ich bau dir ein Schloss van Heintje.[1] Wilma behaalde vervolgens nog een aantal successen, speelde in enkele Duitse films en hield zich al die tijd, gestimuleerd door haar manager Ben Essing en haar vader, meer bezig met het artiestendom dan met het afronden van een schoolopleiding.

In 1969 was Wilma te zien in de Duitse film Klassenkeile.

Na Gert Timmerman en Ben Essing ontfermde Pierre Kartner zich over het jonge sterretje en scoorde Wilma haar grootste hit: Zou het erg zijn lieve opa - een duet met Vader Abraham dat in 1971 de eerste plaats bereikte in de Top 40 en de Daverende Dertig. Daarna ging het bergafwaarts met Wilma. De single Waarom laat iedereen mij zo alleen was voorlopig haar laatste studio-opname en in 1972 eindigde de samenwerking. Ze belandde in een kindertehuis en werd in 1975 gearresteerd wegens inbraak.

In 1981 zong ze mee met de single Van Washington naar Moskou die werd uitgebracht onder de naam Sterren Voor Vrede. Andere sterren waren Peter Koelewijn, Conny Vink, Dries Holten, Jacques Herb en Don Mercedes.

In 1994 haalde Wilma nog even de kranten omdat haar huis afbrandde. Bij deze calamiteit gingen al haar gouden platen verloren.

De comebackpogingen Het leven is oneerlijk, Recht op een beetje geluk en Waarom heb ik je nodig? (1992) leverden ondertussen niet het verhoopte succes. In 1995 keerde Wilma de showbizz definitief de rug toe.

In 2005 was ze met Jan Smit te gast in een televisieprogramma van Paul de Leeuw. Haar negatieve herinneringen aan Ben Essing en Pierre Kartner stak ze daarbij niet onder stoelen of banken.