William Henry Vanderbilt

William Henry "Billy" Vanderbilt I (New Brunswick, 8 mei 1821 – New York, 8 december 1885) was een Amerikaanse ondernemer, magnaat en lid van de prominente Vanderbilt-familie.

William Henry Vanderbilt I
Algemene informatie
Geboren	New Brunswick (New Jersey), 8 mei 1821
Overleden	New York, 8 december 1885
Begraafplaats	Moravisch Kerkhof
Overig
Partner(s)	Maria Louisa Kissam (1821–1896)
Kinderen	Cornelius Vanderbilt II Margaret Louisa Vanderbilt William Kissam Vanderbilt Emily Thorn Vanderbilt Florence Adele Vanderbilt Frederick William Vanderbilt Eliza Osgood Vanderbilt Webb George Washington Vanderbilt II
Politieke partij	Republikeins
Ouders	Cornelius Vanderbilt Sophia Johnson
Familieleden	William Henry Vanderbilt III (achterkleinzoon)
Handtekening

Vanderbilt werd geboren als de oudste zoon van Cornelius Vanderbilt. Zijn vader hield zorgvuldig toezicht op zijn opleiding en bezorgde zijn 18-jarige zoon een baan als secretaris bij een bank in New York. Na een bestuurlijke functie te hebben bekleed bij Staten Island Railway, werd hij in 1862 de president van het bedrijf. Vervolgens, drie jaar later, werd hij benoemd tot vicepresident van de Hudson River Railway.

In 1869 werd hij vicepresident en in 1877 president van de New York Central and Hudson River Railroad Company. Na de dood van zijn vader werd hij tevens president van de New York Central Railroad, de Lake Shore en Michigan Southern Railway, de Canada Southern Railway en de Michigan Central Railroad.

Hij breidde het spoorwegimperium van zijn familie uit en voegde miljoenen toe aan het enorm fortuin van de familie Vanderbilt. Hij trouwde in 1841 met Maria Louisa Kissam (1821–1896), met wie hij acht kinderen kreeg (vier zonen en vier dochters).

In 1877 erfde hij bij de dood van zijn vader ongeveer 100 miljoen dollar. Negen jaar later had hij dit bedrag weten te laten aangroeien tot bijna US$ 194 miljoen. Toen Vanderbilt stierf aan een beroerte op 8 december 1885, was hij de rijkste man ter wereld.[1] In zijn testament had hij eerst bepaald dat de spoorwegnetten bij elkaar moesten blijven en alleen in gemeenschappelijkheid door de erven konden worden verkocht én dat ieder kind 10 miljoen dollar kreeg, waarbij de weduwe de rest kreeg minus enkele legaten. Aan legaten voor weldadige instellingen had hij 1 miljoen dollar nagelaten.