Willem Frederik van Reede

Willem Frederik graaf van Reede, ('s-Gravenhage, 19 januari 1770 - aldaar, 13 augustus 1838) was een Nederlands militair en politicus. Hij verkreeg op 28 augustus 1814 het adellijke predicaat van jonkheer en op 17 maart 1822 de titel van graaf.

Willem Frederik van Reede
Geboren19 januari 1770
's-Gravenhage
Overleden13 augustus 1838
's-Gravenhage
Land/zijde Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden
OnderdeelLandmacht
Dienstjaren1780 - 1793
RangGeneraal-majoor
EenheidGarde du corps
Slagen/oorlogenSlag bij de Doggersbank (1781)

Slag bij Waterloo

OnderscheidingenZie onderscheidingen

Hij ging op jeugdige leeftijd bij de zeedienst en bracht het tot luitenant-ter-zee, stapte in 1789 over naar de landmacht en diende onder andere bij de garde de corps van erfstadhouder Willem. Vanaf augustus 1814 was hij gouverneur van prins Frederik.

Van Reede werd generaal-majoor en commissaris bij het leger van Wellington (1815) en was betrokken bij de Slag bij Waterloo, waarna hij hofmaarschalk werd onder koning Willem I (1815-1824).

Op 16 mei 1824 benoemde koning Willem I hem tot minister van Buitenlandse Zaken en hij bleef dat ambt uitoefenen tot 23 juni 1825. Hij werd in 1825 benoemd tot minister van Staat en werd lid van de Eerste Kamer, van welke Kamer hij voorzitter was gedurende de jaren 1832 - 1838.

Onderscheidingen
Voorganger:
J.G. ridder Reinhold		 Minister van Buitenlandse Zaken
1824-1825		 Opvolger:
P.C.Gh. ridder de Coninck
Voorganger:
W.F. baron Röell		 Voorzitter van de Eerste Kamer
1832-1838		 Opvolger:
A. van Gennep
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.