Willem Benjamin van Panhuys
Willem Benjamin van Panhuys (Maastricht, 5 december 1764 – Paramaribo, 18 juli 1816) was een Nederlands militair en gouverneur-generaal van Suriname. Hij was lid van het geslacht Van Panhuys.
Biografie
Op 14-jarige leeftijd nam Van Panhuys dienst in het leger. Toen hij 19 was, werd hij bevorderd tot kapitein, waarna al snel de rangen van majoor en luitenant-kolonel volgden. Hij onderscheidde zich in 1794 bij de slag aan de Samber. In 1795 werd de Republiek der Verenigde Provinciën definitief verslagen door de binnenvallende Franse Revolutionaire legers. Stadhouder Willem V vluchtte naar Groot-Brittannië. De oude Republiek werd nu de Bataafse Republiek. Van Panhuys wilde niets weten van de nieuwe Bataafse Republiek en vertrok naar Duitsland. In 1799 vroeg koning Willem I hem naar Engeland te gaan om de Engelsen te helpen bij hun voorgenomen invasie van de Bataafse Republiek. De invasie verliep niet volgens plan en Van Panhuys verliet tijdelijk het leger.
Hij was ondertussen in 1790 getrouwd met Alexandrine Elisabeth Reijnsdorp, kleindochter van Nicolaas Reijnsdorp en mede-eigenaresse van plantage Reijnsdorp. Zij overleed in 1799 en Van Panhuys werd eigenaar van de plantage Nut en Schadelijk. In 1800 ging hij daarom voor korte tijd voor een erfeniskwestie naar Suriname. Hij hertrouwde in 1805 met Louise Fredericq Auguste, baronesse von Barckhaus Wiesenhütten. In 1811 ging hij weer naar Suriname en kocht toen de plantage Alkmaar aan de Commewijnerivier. In 1814 vroeg hij om ontslag uit de dienst met de rang van generaal-majoor. Ook vroeg hij om een diplomatieke functie in Duitsland of een positie bij de reorganisatie van Suriname dat toen onder Engels bestuur stond. Hij werd vervolgens aangesteld als gouverneur van Suriname. In dat jaar keerde Napoleon echter terug en begon de oorlog opnieuw. Tijdens deze Honderd dagen werd hij aangesteld als vertegenwoordiger bij het Pruisische hoofdkwartier. Voor deze rol werd hij door koning Willem I beloond met het Ridderschap in de Militaire Willemsorde 3e klasse[1] en door de Pruisische koning met de Rode Adelaar.
Daarna vertrok hij als gouverneur-generaal naar Suriname waar hij op 26 februari 1816 het bestuur overnam van de Engelse gouverneur, generaal-majoor Pinson Bonham. Hij ontsloeg direct alle oude bestuurders en stelde nieuwe aan. Ook beperkte hij de macht van het machtige Hof van Politie en Criminele Justitie. Van Panhuys heeft niet veel meer kunnen doen in zijn nieuwe functie want hij overleed in juli van hetzelfde jaar.
Bronnen, noten en/of referenties
|