Willem Arntsz
Willem Arntsz (? - circa 1459) was een vermogend Utrechts schepen in de 15e eeuw die in zijn testament geld naliet aan de broeders van het St. Barbara- en het St. Bartholomeusgasthuis om een gasthuis voor geesteszieken op te richten.
Willem Arntsz ondernam onder meer een tocht naar het Heilige Land. Ook was hij betrokken bij het Utrechts Schisma. Na zijn dood werd een dolhuis omstreeks 1461 opgericht en dat was het tweede dolhuis in de noordelijke Lage Landen, na dat uit 1442 van Reinier van Arkel in ’s-Hertogenbosch. Deze inrichting in de binnenstad van Utrecht was sinds 1841 formeel een "Geneeskundig gesticht voor krankzinnigen" en werd bestuurd door de Willem Arntsz Stichting; sinds 1929 heet het Willem Arntszhuis. In 1906-12 werd hier nog de Willem Arntsz Hoeve in Den Dolder aan toegevoegd. Thans zijn deze instellingen onderdeel van het geestelijke gezondheidszorg conglomeraat Altrecht.
Bekende patiënten
- In 1895-96 werd hier de dichter Willem Kloos behandeld.
- Tussen 1902 en haar dood in 1904 werd hier de schrijfster Johanna van Woude (pseudoniem van Sophie van Wermeskerken-Junius) verpleegd.
- De schrijfster Fré Dommisse verbleef tussen 1917 en ca. 1925 in de Willem Arntsz Hoeve. Haar ervaringen beschreef ze in haar roman Krankzinnigen (1929).
- Jan Arends verbleef in de periodes augustus 1968-februari 1969 en juni 1969-februari 1972 in de kliniek en schreef hier Keefman, "Het gareel" en "Het ontbijt".
- Wouter Kusters werd er laatst behandeld in 2007 en schreef erover in zijn werk. Het laatste is Filosofie van de waanzin uit 2014.[1]
Bronnen, noten en/of referenties
|
 |
Zie de categorie Willem Arntszhuis van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp. |
|
Zie de categorie Willem Arntzhoeve van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp. |