Wet van Curie-Weiss
De wet van Curie-Weiss, genoemd naar Pierre Curie en Pierre-Ernest Weiss, beschrijft de magnetische eigenschappen van paramagnetische stoffen waarin magnetische coöperatieve effecten een afwijking van het ideale gedrag volgens de wet van Curie veroorzaken. Dergelijke coöperatieve effecten treden op wanneer de magnetische dipoolmomenten van naburige paramagnetische atomen elkaar beïnvloeden en daardoor ferromagnetische, antiferromagnetische of ferrimagnetische wisselwerking optreedt.
Beschrijving
De wet van Curie-Weiss
beschrijft de temperatuurafhankelijkheid van de magnetische susceptibiliteit χm van een stof en houdt daarbij rekening met de coöperatieve effecten in de Weissconstante Θ.
Als Θ > 0, overheersen de ferromagnetische effecten. Als Θ < 0, overwegen ferrimagnetisme of antiferrimagnetisme. Uit meting van de Weissconstante kan niet eenduidig worden geconcludeerd welk van de genoemde effecten zal optreden. Er kan tegelijk van verschillende effecten sprake zijn. Men kan slechts vermoeden welk effect overheersen zal.
Zowel de Curieconstante als de Weissconstante zijn materiaalspecifiek.
Literatuur
- Heiko Lueken: Magnetochemie. B.G. Teubner, Stuttgart/Leipzig 1999, ISBN 3-519-03530-8.
Zie ook
- Wet van Curie
- Curieconstante
- Weissconstante