Werewere Liking
Werewere Liking (Bondé, 1 mei 1950) is een Kameroens kunstschilder, theaterregisseur en schrijfster van romans, sprookjes en theaterstukken. Daarnaast schreef ze twee cultuurwetenschappelijke werken. Haar boeken zijn vertaald in meerdere talen waaronder drie in het Nederlands. Ze werkt vanuit Abidjan in Ivoorkust.
Werewere Liking
| ||||
| Algemene informatie | ||||
| Volledige naam | Werewere Liking Gnepo | |||
| Geboren | 1 mei 1950 | |||
| Geboorteplaats | Bondé | |||
| Land | Kameroen | |||
| Beroep | Schrijfster | |||
| Werk | ||||
| Genre | Romans Sprookjes Theaterstukken Cultuurwetenschappelijk | |||
| Website | ||||
| ||||
Levensloop
Liking werd door haar grootouders aan vaderszijde opgevoed volgens de tradities van de Bassa-stam.
Sinds 1975 woont ze in Ivoorkust. Hier maakte ze aan het Institut de littérature et d'esthétique négro-africaines van de universiteit van Abidjan naam door haar onderzoek van de traditie en esthetiek van Sub-Saharisch Afrika, onder meer van marionetten en standbeelden en in het verhaal van Kaydara. Sinds de jaren tachtig is ze met Marie-José Hourantier maatgevend in de vernieuwing van de esthetica van het rituele theater.
Zelf is ze een veelzijdige kunstenares en houdt ze zich naast het schrijven van boeken bezig als kunstschilder en theaterregisseur. Internationaal werd ze echter vooral bekend vanwege de theaterstukken die ze schreef en de oprichting van een kunstenaarsdorp.
Dit kunstenaarsdorp, met de naam Ki-Yi M'Bock, stichtte ze in 1985 in Abidjan. In de taal Bassa betekent Ki-Yi M'Bock het weten dat al het weten overstijgt. Vijfentwintig jaar later bevinden zich in het dorp rond vijftig Afrikaanse kunstenaars van verschillende leeftijd, herkomst en kunstrichtingen. Liking wil met het dorp teweegbrengen, dat er een renaissance op gang wordt gebracht in de Afrikaanse kunst die leidt tot een panafrikaanse cultuur en een ontmoeting en erkenning van de culturen van de zwarte wereld.
Erkenning
- Ridder in de Nationale Orde van Ivoorkust
- 2000: Prins Claus Prijs voor haar bijdrage aan de cultuur en de maatschappij
- 2005: Nomaprijs voor haar chant-roman La mémoire amputée (Nederlandse vertaling: Afgesneden herinnering)
Bibliografie
- 1977: On ne raisonne pas le venin, gedichten, ISBN 978-2243006384
- 1979: La puissance de Um, theaterstuk, ISBN 978-2863940044
- 1979: La queue du diable, theaterstuk, in: Du rituel à la scène chez les Bassa du Cameroun, met Marie-José Hourantier & Jacques Scherer, ASIN B000XCAT60
- 1980: Une nouvelle terre; Du sommeil d'injuste, theaterstuk, ISBN 978-2723602341
- 1981: Orphée Dafric, roman, ISBN 978-2858022083
- 1982: Liboy Li Nkundung, sprookjes, ISBN 978-2850492129
- 1982: Contes d'initiation féminine du pays bassa Cameroun, met Marie-Jose Hourantier, sprookjes, met Marie-Jose Hourantier, ISBN 978-2850492587
- 1983: Elle sera de jaspe et de corail, roman, ISBN 978-2858023295
Nederlands: 1991: Als jaspis en koraal, roman, ISBN 978-9062653379 - 1983: L'amour cent vies, roman, ISBN 978-2866004026
Nederlands: 1999: Liefde Van Honderd Levens, roman, ISBN 978-9062654192 - 1984: Une vision de Kaydara d'Hamadou-Hampate-Ba, cultuurwetenschappelijk, ISBN 978-2723606356
- 1987: Les mains veulent dire / La rougeole arc en ciel, theaterstukken, in: Spectacles rituels, ISBN 978-2723609258
- 1987: Marionnettes du Mali, ISBN 978-2723614221
- 1987: Statues colons, serie Statuettes peintes d'Afrique de l'Ouest, cultuurwetenschappelijk, ISBN 978-2723614214
- 1992: Un Touareg s'est marié à une Pygmée, theaterstuk, ISBN 978-2872820399
- 2003: Le Parler-Chanter - Parlare Cantando, theaterstuk, ISBN 2747542343 en ISBN 8888684166
- 2004: La mémoire amputée, roman, ISBN 978-2844872364
Nederlands: 2009: Afgesneden herinnering, roman, ISBN 978-9044513189
Externe link
- Prins Claus Fonds, profiel